Emsalsiz tümcelerin doðurgan teneffüsüne

Teslim ettiðim yürek sesim:

Bin bir hezeyan mabedin coþkusu,

Kýrýlgan dalgakýranlar sol yakamda

Biteviye çalan o sessiz þarký:

Ýbresi ýssýzlýðýn deðil mi ki varlýðýmýn

En derin sancýsý…

Ýndinde belli ki nazenin bir goncanýn

Sýrasýz ölümü yine de kýrsalý

Tedirgin imlerin,

Fazlasýyla geçit vermez,

Son sürat gölgelenmekse düþen,

Yüzümden ne gül ne de revnak bir terennüm

Gönülsüz saðdýcým kýblemde nöbette,

Görünmezliðin indinde

Gelmese de iki yakam bir araya.

Sol þeritte bir gölge,

Görmez gözlerim yine de gönlü

Seferber ettiðim hazin bir reçete:

Gök kubbenin bitiminde,

Elinde orak,

Yoklamadan kaçtýðým kara melek.

Devrik, katýksýz, nazlý vazgeçiþler:

Sözsüz bir rabýta,

Teslim olduðum anbean;

Yýrtýk bir günce,

Sýrtýmda aþkýn cübbesi,

Kayýtsýz þartsýz teslim olduðum o ritüelde

Görünmez bir siluetim iþin aslý:

Sakýncalý imler meyletmiþ bir kez,

Aþksýzlýðýn kisvesi

Ve derin bir rehavet konuþlanmýþken

Kara yüreklerin çeperinde:

Sevgisizliðin mabedi yine þeytanýn tekelinde.

Tek bir rütbe

Belki de tek katresi yolsuzluðun

Yorgun, meþakkatli izdüþümü,

Bin bir hecenin rehaveti,

Sözüm ona tek bir coðrafya,

Ýnsan ýrkýnýn pineklediði

O buyurgan kasvetinde

Yine yoldan çýkmýþlýðýn cübbesine

Sýðýnan bir gölgeyi kanýksamýþ

Tek bir hücre:

Asýlsýz bir sevginin zümresi

Kim ise…

Kimden deðil neyden geldiði belirsiz

Bir husumete sýðýnan nefretin

Hükümlü ve sýrnaþýk tesellisi kadar

Rahvan bir rütbeyi kanýksamýþ oncasý;

Sözlerden ýrak bir rehavet,

Gözlerden süzülen en yeknesak

Yaþ’ýn yaþsýz birlikteliði

Yine mutlak bir kayýtsýzlýðýn

En maðdur soy kýrýmý:

Yine ve yeniden, baþlamak adýna

Söz birlikteliði ettiðim kaderden

Umduðum medette hüküm giydiðim

Son sahne.