Online Üye
Online Ziyaretçi
Tekin değil gördüğüm
düşler
İrdeleyemem ne de olsa
çalıntı her biri.
Kıdemliyim acıdan yana,
Depo misali istifli
mübarek gözyaşı.
Neden alınıyorsam
üstüme
Sorgu sula hak getire
Döngünün seyrine dalıp
gitmişim de
Şu benlik nasıl pejmürde.
Yılgısı, tantanası
ömrün
Hadi son bir gayret
demek olası mı ki
Yine de atamadığım
sırtımdan
Söküp koparamadığım kaç
çivi kazılı ise.
Irgat düşlerin nihai
yankısı mı yoksa
Duymaktan muzdarip
olsam da
Gözüme soka soka
Debelenirken insanoğlu.
Yargısız infaz olsa da
adı
Yine de gerekmez mi son
bir söz hakkı.
Uçurumun dibinde
Belki şu sığ kıyının
görünmez bir köşesinde
Muğlâk olsa da tınısı
devinen şiirin
Yol bilip de ayak
izlerini takip ettiğim.
Sancısı az mı geldi,
Belki de sonu.
Yoksa demek olsa da
nihai karar,
Aynı filmin kaçıncı
karesi kim bilir
İsmi olmayan bir
kahraman
Haykırırken son
repliği:
Ki o bile unutulmuş
salonun ağlak bir kıyısında.
Kırılgan bir gün dönümü
Renksiz, soluk bir gecenin sabahı kadar
Nasıl da kahır yüklü onca imge yığını
Çığırtkan şarkıların anlam dolu
Tutarsızlığı mı yoksa
Döngünün maharetindeki
İçin için yıkan o yılgı:
Seğirten her cümlede
Lütuf yüklü varlığının izdüşümünden
Son bir izlek geride kalan
Mahzun ve süzgün yüzün kadar olmasa da
Meylettiğim hüznün soğuk dokunuşu.
Rabıtası belki de son iç dökümümüm.
Nazarında soluduğum şu küf kokulu gece:
Alabildiğine pejmürde
Nasıl nasıl izafi
Rengi çalsa da griye
Göğün niyazındaki son yıldız
Benden son bir hatıra
Tek borcum olsa da sadece bırakacağım
Yaratıcının görünmez ellerine.