Yitip giderken ömür

Kýyýsýndayým sessizliðin

Tanýdýk bir sima ararken gözlerim

Tetikte þu acýmasýz hüzün.

Yol yakýnken çekip gitsem

Ya da ne varsa can yakan

Ben de mi eþlik etsem?

Tut ki dipsiz bir kuyu,

Dalgalý bir deniz

Yoksa karanlýk mý boðan

Sayýsýz düþüncenin eþliðinde

Ve þu kadim gölgem

Peþimde her dem

Gülüyorum aðlanacak halimize

Yanýyor içim

Kayýp giden kýdemli düþlere

Soruyorum

Söyle, ne kaldý elde.

Buruk bir tat kaldý damaðýmda

Rotasý þaþmýþ þu âlemin seyrinde

Yana yakýla aðlar insan

Dünya denen can pazarýnda

Sanýr mýsýn ki sürüp gidecek

Kurulu bu yalan düzenek.

Umut mu?

Sorma,

Ne varsa elde kalan.

Yalan mý?

Bilmiyorum, desem

Ya sevgi ve vefa?

Vazgeçemedim ki

Ömrüm boyunca.