Bugünde Yalnızım Baba ...
Nisanları sevmiyorum baba!
sanki;
ikinci el insaniyet savuruyor rüzgarlar
daha yeni yırtılmış yüreklerdeki hatıralar
is kokusu hala duruyor yanan resimlerde
ve ben yine yalnızları ağırlıyorum odamda
üstüne basa basa hissediyorum bu sefer
Her zaman kimse(ler) olmuyormuş yanında...
kimse sen gibi sarmıyor baba !
İçim bomboş , hayat bedenimin dışında akıyor sanki
silik bir gülümsemeyle bakıyorum doğan güneşe
bana baksana Baba
Bir hiç kaldı benden sana...
Sözümü tutamadım , geçen zamana sinirliyim
Kim miyim?
Boş çerçevelerde gülen bir suretim var
Elimde (gidişlere alışmış) hissizlik
(anladım) kimse sen gibi olmuyor Baba
Kayıp gidiyor satırlarım
Birisi gizlice kırmış bütün kalem uçlarımı
olmuyor baba
eskisi gibi bakmıyor aynadakiler bana
(anladım) kimseler sen kadar sevmiyor Baba
Bak ;
ben dokundum sanki kirlendi dünya
sırf çok yalnızım diye soğuk bugünlerde hava
Bırakıyorum baba
elimden geleni gideninden fazla yaptım saysın dünya...
/(çok mu belli oluyor
bugünde yalnızdım baba!)/
(02.04.2012)(
Bugünde Yalnızım Baba ... başlıklı yazı
Ş.Ferşatoğlu tarafından
7.04.2012 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
