Bugün yalnızdım sokaklarda gezerken
Hava tahmin ettiğin gibi soğuk...
İçimi ısıtanın sen olduğunu bile bile
Ve gidişinin arkasından bir ömür geçmişken...
Tekrar doğan güneşin tenime değen ışıklarını
bir bir toplayıp canıma işlerken,
Nerden geldiğini bilmediğim rüzgar
yanıma yoldaş olurken,
Ve gülüşün gülüşüme gün katarken
ben de gidiyorum bu şehirden...!
yolum bir daha düşer mi onu bile bilmeden
Bütün aşklarımı toza bulanmış bir günlük sayfasında bırakırken
Ve sen çekip giderken benden.
"Gitme!" desem gitmeyecekken
bir damla yaş aksa gözümden kıyamazken
ben yokluğuna bile aşık olmuşken
Ve sen bu kapıdan son kez çıkarken
adını bile ağzıma almayacağımı bilirken
yaptıklarını hiçbir kadın affetmezken
ben son bir kıyak yapıp yolundan çekilmişken
Ve sen sevdiğin kzı gözümün önünde öperken
Bütün insan hallerini çalıp giderken
Bıraktığım duyguların seni neye dönüştürdüğünü bilerek
Ve gidiyoruma artık gülerek!
Aşkını işlediğim her dizeyi yakarken ben,
artık ne kalmışsa benden
Onu da alıp gidiyorum bu şehirden...!
Şeyma Ferşatoğlu (10.01.11)
(
Ve Gidişinin Arkasından Bir Ömür Geçmişken başlıklı yazı
Ş.Ferşatoğlu tarafından
10.01.2011 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
