“Hayatýn engellediði kardeþlerime”

Doðmamýþsa güneþ dünyama,
Ve koþmamýþsa ayaklarým kýrlarda,
Ben de alýrým dünyayý hülyama,
Bir hayal gibi gezerim kaldýrýmlarda.

Bir gün ansýzýn bir sevda düþerse kalbime,
Bende de yürek var ben de severim.
Kalbimden ince bir kan yürür damarlarýma,
Görmesem de, duymasam da, ben de özlerim.

Isýtýrým hayallerimdeki ellerini,
Koþuverecekmiþ gibi olurum kucaðýna.
Sen söyle iþitmesem de sözlerini,
Yazarým ben kalbimin ocaðýna.

Bir kez görmedim gülü dalýnda,
Vurduðum zaman mýzrabý telinde,
Ve kýzdýðýn zaman çizgileri alnýnda,
Yine de severim elin elimde.

Doðmuþum hiç görmemiþse gözlerim,
Renkleri sayamam karanlýðý bilirim.
Herkese ibret olsun umut dolu sözlerim,
Engelli olsam da yaþayabilirim.