…O AN;

Kelimeler anlamını yitirir
Bir zaman kifayetsiz kalırsa eğer
O bakış,o anın ötesine geçecekse
Zaman duracaksa sorgusuz
Bırak sonbahar yaprakları gibi
Dağılalım…karışalım...savrulalım...


VAROLUŞ;

Titrek kalbim,
Küçük kalp çırpınışları gibi ürkek senin yanında.
Yakar geçer tuzu dudaklarının.
Dokunuşlar ulaşılmaz olur.
Yağmalar bedenlerimizi geceler!
Her soluk bir varoluş olur.
Senli günler,eskimeyen düşünceler
Sen olmak...
Var olmak...
Biz olmak...


KAOS;

Bir adım uzak ,bir adım yasak
Sendeler ,tökezler yarınım
Suda aksini görür,dalgalanır.
Korkular sarar.
Çığlık çığlığadır düşüncelerim darmadağın
Rüzgar eser,alır götürür uzaklara
Yok olur,onulmaz olur.
Sen...
Ben...
Ve kaos.


MELANKOLİ;

Gezinirken;
Evlerin ışıkları,gökteki yıldızlar sen olur hala!
Eskimeyen düşünceler fısıldar yüreğime,
Kördüğümü çözmeye çalışır.
Her şeyi ertele der bu yürek.
Gördüğüm her başka SEN olur hala
Zamanın ötesine geçmek,unutmak.
Nafile yok!
Seninle,
Y
O
K
Olmak…


YOKOLUŞ;

Kayboluyorum!
Kapladı sis perdesi aralıksız,uzanıyorum sensizliğe.
Şaşırdım yolumu...
Cançekişir ruhum,kalbime sığmaz aklımdan geçenler.
Ellerim yoklar bedenini boşlukta.
…Ve bırakırım bende !
___________________
Sallanır bedenim boşlukta asılı kalır
___________________
Gözlerim kapanır usulca
___________________
Damlalar
D
Ü
Ş
E
R
Y
A
V
A
Ş
Ç
A…

( O An başlıklı yazı sevinc-altin tarafından 13.05.2009 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.