Müstesna bir düþ gördüm ömrün yarýsýndan sökün eden hayaletlerin hýçkýrýðýna eþlik ettiðim gecenin bir yarýsý men ettiðim kadar kötü insanlarý kendimden ve aþkýn muhitinde saklý hayalleri biçtim bir bir içilesi þiirler dizmek adýna içtimada imgeler ve saf kan yalnýzlýðýn s/afiyet yüklü bir v/eda içime çektiðim nefesimi tutmakla hayatýn tutamaðý iken de þiirler sözcükler bazen asi bazen vebalýymýþçasýna benden uzak duran çivisi çýkmýþ dünyaya mademki ben de bir çivi çakmalýydým.

Haþmetli bir öðreti babadan yadigâr.

Tozu dumana kattýðým gençlik yýllarým aþikâr aþka âþýk ve solumda saklý eriþemediðim yar.

Bir müzice dilemesem de ansýzýn hâsýl olan ve kekremsi ýþýðýn ve yalnýzlýðýn sefasýný sürdüðüm dört duvarda saklý geçse ömür ne ki ne ben ki çaðlayan ýrmaða aktýðým gibi aðlatý deðil anlatý deðil bir alýntý hiç deðil hele ki çalýntý olmayan hayallerim bir dudaðý yerde bir dudaðý gökte lala dadým adýmdan sökün eden dikenlerim.

Arsýz bir melekse yakamdan düþmeyen:

Aþkýn isinde saklý sisli ve sevdalý þehrin iz düþümü meylettiðim aþkýn yüzölçümü saklý iken deryalar misali sýðabildiði kadar yüreðime tavaf edilesi bir eksen evrenin iksiri aþkýn þerbeti ölümün de hicvi.

Yan bastý öncem.

Çocuksu neþem.

Genç ve diri ve dingin.

Bir de gölgemde saklý iken hayallerim.

Yerin göðün birbirine kavuþtuðu hulasasý izdihamýn naçar kýlan sevdasý saklý iken de yüreðimde ve iþte o sarnýç ve iþte o sarkaç kuyunun dibinde yatan ölü bir taþ mecazi bir naaþ köpüren ruhumdan kopup da geldi mi dinmeyen yaþ.

Ataða kalktýðým.

Hicretim hayallerim.

Meczup kimliðim.

Diri bedenim.

Ölümlü bir nefer olsam bile ne ki sönmeyen ferinde umudun ve sevginin.

Hem hem kâðýttan kayýklarým vardý benim:

Neresinden baksan yaþ beþ ya da yedi.

Yasasý evrenin yasýn girift sarkacý endamlý bir coþku deðmesin de kimsenin bana nazarý.

Güzergâhým.

Girizgâhým.

Günahkârým hem de nasýl bahþedilene duyduðum þükürden ötesi yok iken ölümüne sevip de sevgide sýnýr tanýmadýðým ölümlü varlýðým ölümsüzlüðü dilediðim ölgün ruhum bataða saplansam bile ataða geçip kendime soyutladýðým hayatýn lal alfabesi.

Lütufkâr Rabbim baþým gözüm üstüne servetim ziynetim sevginin meali tebessüm ektiðim çiçek bahçesi nasýl ki içimde ta derinde saklý ve annemin nefesi ölü nefsime atýfta bulunduðum kendimi bir ömür ama bir ömür açlýkla terbiye ettiðim.

Kuram dýþýyým hem de nasýl.

Kurada çýkan bir yalnýzlýkla hemhal.

Hal ve gidiþattan sýnýfý geçtiðim.

Sevdiðim kadar sevilmediðim deðil mi ki deðil umurumda.

Közüm.

Sözüm.

Külüm:

Ben ki ben ki: seyyah bir gülüm.

Rengim pembe.

Dalým dikenli.

Neþreden hayale ve ilham perime duacý.

Kasýtlý kasýtsýz sevebildiðim derinlerde yüzdüðüm yüzümün akýyla yaþadýðým yaðdýðým yandýðým yaðmalandýðým kadar Rabbime kavuþtuðum ölüm öncesi hüzün ertesi hazanda saklý bir teselli oysaki baharýn Nisanýn ta kendisi.

Kimyamda saklý coþkum.

Dinmeyen mutum.

Servetim saklý içimde.

Seyyahtan sözcükler dirilen mezar taþým konmuþken de baþucuma ve alarmý kurduðum umuda enkaza dönüþsem bile külümden sökün eden fevri benliðim fiile geçiremediðim hayallerimden fal tuttuðum içtiðim aþkýn telvesi içilesi hüzün dilekçesi ucu yanýk kelamý yitik selamý gelmeyen dostlarýn yârin tecelli bulduðu rüyalarýmda soluksuz mutluluða koþtuðum varsa yoksa hayallerin misafirperveri duygu yoðunluðunda altýncý duyum iken yazdýklarým ve þiir.

Bir metafor ise ruhumu þenlendiren.

Bir imgeden çýkýp da yola vardýðým kendime.

Þiirin diklendiði imgelerin dirilttiði þerh düþülesi evrene þiarým kadar þairliðim de buraya kadar, ey sevgili azizim.

Göðün temennisi iken bulut.

Acýný teberrükü iken gözümü diktiðim ufuk.

Bir albeni.

Bir coþku.

Bazen hüsran.

Savruk nazým dinmeyen niyazým eþleþtiðim ilham.

Sevecen tebessümler bulvarýnda tek geçtiðim iken aþk aþikâr aþina olduðum duygularýn temas ettiði ruhumdan da yok iken ötesi.

Öznemle sadýk.

Yüklemim iken emir kipi.

Bense sözcüklerin emir eri.

Yolum uzun ve dünüm yorgun yarýna Allah kerim.

Ýndinde huzurun ihtiþamlý duygularýn istila ettiði kadar istifa ettiðim umudun iz düþümü yazmakla mütevellit sevgiyle iþtigal mazhar olduðum cihan ve de itibar ve ihbar ettiðim kadar içimde dinmek bilmeyen coþkuyu hatýrþinas yüreðinse dert görmesin azizim:

Þimdilik benden bu kadar…