Maviden gözleri, turnasý yalnýzlýðýn sararan yapraklarýn tuttuklarý nefeste saklýdýr hani insanlarýn öldüremediði nefsi.

Tutuþan etekleri iblisin taþan deðil taþýran: için için edilen bir sitemden arka kalan düþ palasý renklerin coðrafyasýnda saklý uçuþan kelebekler ve iþte ölümsüzlüðün mizacýna tanýðým bir ikindi vakti.

Ýkircikli gölgeler saklý soytarý yalnýzlýðýn da tozu dumana kattýðý ve ses etmeden ve tozutmadan yaþamanýn meali iken sabrýmla þükrümle katlandýðým fikrimse zikrime bire bir denk düþen.

Muhtelif sanrýlar uçuþan.

Ýçimde kalan ukdelerin solgun niyazý ve maço rüzgâr aslýnda içimdeki meltem de çömez miçosu büyük dalganýn da öncüsü iken ve iþte yüreðimin fayýndaki kýrýklar.

Acýlar saklý dünde üstelik pek çok insanýn da unutmadýðý.

Unutamadýðým çokça aným var ve ben andaki mevcudiyetimle biliyorum da geçen þunca kýsacýk zamanýn nezdinde bir aný olarak göz kýrpacaðým içimin hayaletlerine az sonra…

Bir yýlý doldurmak üzere, geçen sene Ekim sonunda patlak veren Ýzmir depremi bense hala o sarsýntýyý yürekten hisseden bir Ýstanbul sevdalýsý olarak iç geçiriyorum aslýnda geçiþtirmek de istemiyorum dündeki acýlarý ve rahmetle anýyorum ebediyete göçen tüm insanlarý.

Acýlarýn açýsý.

Açýnýn da en dik baþlýsý.

Dik baþlý olduðum kadar direnmediðim kimi zaman ama haklý olduðumda da dayattýðým gerçekler.

Ýklimin suretinde saklý tedirgin bir gülümseme ve pencerenin kanadýna tüneyen yavru serçeyi ürkütmemek adýna geri geri gidiyorum evin salonunda ve diðer pencere kanadýna annemin kuþlar için koyduðu bir kutu dolusu su ve kocaman ve de yaþlý bir karga gelip de nasýl kana kana içmekte suyu.

Ýçimdeki cenneti öldüremeyen herkese müteþekkirim.

Cehennemi bana yaþatanlara ise gücenik dahi deðilim.

Rengim beyaz ve pembe iken gecenin deminde saklý karanlýk ne ki ve iþte kalp gözümle sekiyorum bir pencereden diðerine.

Devasa bir rahmet var beni kucaklayan görünürde bu rahmet havasýný fazla yansýtamasam da ve beni hayata sýmsýký baðlayan bir yaþama sevinci elbet sayýsýz dertle de iþtigal iken gün çekilip de huzurundan doðanýn ve gece de sökün etti mi mutluluðum katlanýyor ve baðdaþ kurduðum hayallerime dokunuyorum usulca üstelik ne hayal ettiðimden benim bile haberim yokken ne de olsa kalem devreye girdi mi fark ediyorum en çok neyi istediðimi en çok neyi arzuladýðýmý elbet yazmaya baþladýðýmda…

Kocaman bir dünya adeta ve içimin manivelasýnda gidip gelense bir filika.

Ve iþte yüzdüðüm okyanustan cumburlop atlýyorum tahliye edilen filikaya ve geminin kaptaný olduðum için aklým da terk ettiðim gemimde ve asla rýza göstermiyorum kaptan köþküme göz dikenlere elbet Allah razý olsun beni sevenlerden ve paye vermediðim gölgeleri bir bir uzaklaþtýrýyorum gemimden az sonra çýkacaðým yeniden güverteye ve filikama dolan tüm kazazedeleri bir bir teselli edeceðim.

Bir kuþ olup da kanat açtýðým…

Bir kuþa ya da kuþ sürüsüne kucak açtýðým.

Enginlerde gidip geldiðim ve gemimi kýsa süreliðine terk edip yeniden döndüðüm kaptan köþküm ve dün ise yüreðimin kokpitinde salýnýyordum bulutlarýn arasýnda ve en sevdiðim:

Bir yerde telaffuz edemediðim kadar hâsýl olan coþkumun kat izinde saklý iken kanatlarým ve can yeleðim ve sinemde sýðdýrdýðýmdan da öte iken sevgim.

Bir de göðe kanat açtýðým sonra okyanuslarda salýndýðým aslýnda evin içinde gidip gelen bir kelebek gibi kanatlarým sadece tek günlük iken ve giydiðim yeleðimle ve ruhumla ve coþkumla sonsuzluða d/okunduðum ve kalem elimde hasbýhal ettiðim ve bensiz bir dünyanýn da ne kadar tatsýz tuzsuz olacaðýna kanaat getirip kendimle barýþtýðým; sözcüklerle seviþtiðim ve çocuk yüreðimde devasa bir çan çalarken yeri göðü saðýr eden bu bitimsiz coþkumu da yazýya dökmenin verdiði ekstra bir coþku iken evrenin limitsiz bonusunda tavan yapan sevgi ile öykündüðüm sadece ve sadece kendim…

Hangi zaman aralýðýnda hangi sebeplerle yaþayýp da pes ettiðim defalarca akabinde yeniden adýmladýðým ve arþýnladýðým hayat denen maratonda görünenden öte mutluluðu en derinden hissettiðim ve iþte kalemin ritmine eþlik eden kalp çarpýntýmla biliyorum da bilinmezin verdiði merak ve coþku ile bilindik neye denk düþtüðümü…

Bir çocuktan da öte çocuksu bir hikâye yazdýðým her günün devindiði ve geceye beni paslarken evren ve ben asla es geçemezken içimdeki sonsuzluðu da kaleme dökmenin verdiði huzur adýna koca kâinata müteþekkir ve sevdalý iken…

Aþkýn tarifesi.

Aþkýn menkýbesi.

Aþkýn asaleti.

Aþkýn vazgeçilmezliði…

Dokunulmaz olan ve dokunmadýk duygu býrakmayan geride ve ben hayatý aþaðý yukarý on sene geriden takip ederken ansýzýn ýþýnlandýðým geleceðin de parýltýsý iken gözlerimdeki bitimsiz ýþýk elbet sevginin sunumunda benim de katýk ettiðim inanç ve umutla dünyanýn da hali hazýrda yaþanýr bir yer olduðunu kanýtlamanýn verdiði o idrak ve teyitle biliyorum da aþkýn da ruhumun da Rabbin onayýndan geçtiðini yoksa an itibari ile bu havayý ve coþkuyu soluyor olamazdým ve solmanýn ertesinde açan yediverenler adýna içim huzura ermiþken büyüyen bir itikat sayesinde biliyorum iþte farklý olduðumu en azýndan farkýndalýk yüklenip sonsuzluða koþarken…