Mazlum ateþ, ayýn yanýlgýsý ve nefesini tutan Tanrý gibi içime kapandýðýmdan mýdýr ne tüm öfkem sadece kendime.

Öðütülen düþ ambarýnda saklý teyakkuz ve gerçekler: aþkýn da atýl damarlarýnda pompalanýyor hasret ve düþ cambazlarý fink atýyor eskimeyen kitaplarýn eskimiþ sahiplerine atýfta bulunuyor evren.

Göðün miski amber kokularý bazense ket vuran bir direniþ elbet kontaðýný da kapatýyor kimi zaman mevsimin ve düþ radarýna yakalanan yüksek ateþli imgeler an geliyor kök söktürüyor þaire.

Ilýman bir iklimin özlemi ve künefe tadýnda uçuþan duygular peyderpey daðýtýyor da saçlarýný saf þehrin ve saf þehirli kýzýn, aþkýn kotasý doldukça yükseðe çýkýyor sesi bilinmezin ve kavuþulmazlýðýn hikâyesini yazýyor kalem.

Matemin sinesinde yangýn.

Yangýnýn haznesinde nice kývýlcým.

Ve sözcükler tünüyor geceye ve tütüyor yaþlý bacasýndan ömrün.

Kinayeler belki de atar damarý þehir ýþýklarýnýn ve uyuyan þehir sakinleri belki de asla uyanmayacaklar yeniden hele ki þiir izin vermesin sabahýn uzvu iken hasret ve gecenin köründe dinmek bilmeyen bir rahmet belki de ölüme özlem.

Mizacý týrnak arasýnda saklý hikâyenin ve külüstür arabalarýn sessiz kornalarý asýlý kalmakla asmak arasýnda gidip geliyor cellat en çok da kendi kellesini koparmak adýna sarýlýyor boðazýna gecenin ve tüm gececiler çoktan sýzmýþ belli ki gün yüzü görmeye takatleri yok ya da güne damga vuracak bir ýþýklarý yok.

Asil yürekli hikâye kahramaný kuþ konduruyor ve alýyor boyunun ölçüsünü ve sistematik bir kaygý ile göç telaþý baþlýyor.

‘’Fiziksel olarak sanki kafam uçup gitmiþ gibi hissediyorum ve bunun hissi þiir. Dünyayý baþka türlü görmek ve baþka bir bilmenin içinden onu imgeleþtirmek…’’(Alýntý)

Çýðýrtkan alfabe ve dizimler ve biçem.

Aþkýn kayýtsýzlýðýnda hasrete direnen bir sezi gibi düþ kulvarýnda bir þiir dilemek ve bir þiir bilemek belki de bilinmezin sýrlarýna denk düþen bir girizgâh…

Rotasýndan baþka nereye saparsa þiir…

Þair kenetlenmiþ bir kez yüreðine ve rüzgârýn þapkasýna konan ölü bir kuþ gibi ikilem yüklü…

Hem ölebilen hem de uçabilen.

Külfeti ömrün seyyah imgeler ve satýrlardan taþan duygular anlaþýlmazlýðýn kaygýlarýný taþýyan þiir peygamberleri ve dizelerin hicranýna mutluluk eken düþ perisi.

Ýzahý var ya da yok…

Kimin umurunda.

Çoktan þiir olmaya meyletmiþ bir yolcunun öyküsü bu ve baþtan sona yanýlgý ile dolu ömrün de resmedildiði bir mizansen ve þakýyan iç sese atýfta bulunan Tanrýdan baþkasý da vakýf deðilken içinden geçenlere ne zamanki yemini kabul görüyor Allah katýnda þiir yüzlü çocuklar ve insanlar peyda oluyor.

Bir teferruat ise vurgulanan ve en vurucu tabiriyle illet bir ölüm iken aþkýn mukozasýndaki o çatýrtý ve düþ yüzlü geceyi týrnaðýnýn ucuna kadar titreten ve ölüm kokan bir bahçede ilahlaþan imgeler ve soytarý yükümlülükleri ile asýlý kaldýklarý þairin hafýzasý elbet g/örücü güçler asla veryansýn da etmiyor ne zamanki þiir mizaçlý bir kývýlcým baþlatsýn o devasa yangýný…

Yanan da þairi yakan da.

Yanmanýn mucidi ve müridi iken þiirlerden arda kalan ve gecenin tozunu atan tufana sýðýnan bir mazlum ve þakýyan yüreði nasýl ki geçit veriyor bilinmeze ve aþka ve iþte þiir doðuyor mutsuzluktan ve þiir akýyor karanlýk gözlerinden gecenin ne zamanki þafak aðarana kadar aþký da hayatý da aðýrdan alan þair hafifliyor ve resmettiðine deðil yazamadýklarýna kafa tutuyor bir sonraki þiire kadar artýk nasýl dayanacaksa…

Ve bir önceki hayatýndan beri sahip olduðu bedenine iliþtirirken bitimsiz duygularý ve hamt ederken þiir adýna ve yad ederken ölü þairi týpký vurguladýðý üzere…

‘’Bedene teðelli söz.

Üstelik daha da yalnýz olunabilirdi

Yalnýzlýk olmasaydý…’’ (Alýntý)

Madem bir ilinti idi yalnýzlýk ya da kayrasýnda saklý kalmýþ ve içinde boðulan inilti…

Yeter ki düþ pazarýna düþmesin gerçekler yoksa þiir olmanýn ya da þiir yazmanýn ne anlamý kalýrdý ki?

Her parantezin yeni bir yalnýzlýk ihtiva ettiði ve her yalnýzlýðýn da desturu iken þiir ve mukozasýnda þiirler salgýlayan bir ipek böceðine özenen kelebek misali gününü þiirle ve aþkla bir tutan þair ve bitimsiz hezeyanlarýnda saklý sýrlarý ile þiirleri mimleyen gölgeler ve imgeler belli ki aþk da þiir gibi bir saðaltým…