Hepimizin memleket meseleleriyle ilgilenmesi gerekmiyor elbette. Hele ki, ülkemizde olduðu gibi politika denilince akla yalan söylemek ve iftira atmak geliyor ise.

Amma: “Býrak akýþýna, gitsin gidebildiði yere kadar” demek de çok doðru olmasa gerek.

Meþhurdur, Kanuni Sultan Süleyman bir gün zamanýn kýymetli alimi, kendisinin süt kardeþi, hem de þeyhi olan Yahya efendiye: “Sen ilahi sýrlara vâkýfsýn. Kerem eyle de bizi aydýnlat. Bir devlet hangi halde çöker? Osmanoðullarý’nýn akýbeti nasýl olur? Bir gün olur da izmihlale uðrar mý?” þeklinde bir mektup gönderir. Yahya efendi’nin cevabý çok kýsadýr: “Neme lazým be Sultaným!”

Topkapý Sarayýnda bu cevabý hayretle okuyan Sultan, bir mana veremez. Nihayet kalkar, Yahya efendi’nin Beþiktaþ’taki dergahýna gelir. Sitem yüklü olarak, sorusunu tekrar sorar.

Yahya efendi: “Sultaným! Bir devlette zulüm yayýlsa, haksýzlýk þayi olsa, iþitenler de “neme lazým” deyip uzaklaþsalar, sonra koyunlarý kurtlar deðil de çobanlar yese, bilenler bunu söylemeyip sussa. Fakirlerin, muhtaçlarýn, yoksullarýn, kimsesizlerin, feryadý göklere çýksa da, bunu da taþlardan baþkasý iþitmese, iþte o zaman devletin sonu görünür. Böyle durumlardan sonra devletin hazinesi boþalýr, halkýn itimat ve hürmeti sarsýlýr. Asayiþe itaat hissi gider, halkta hürmet duygusu yok olur. Çöküþ ve izmihlal de böylece mukadder hale gelir...”

Evet, bir memleketi izmihlale uðratan þey, "neme lazým" demekmiþ. Yani diðer bir deyiþle: “Bana ne”

Þöyle de ifade edebiliriz: “Bir otobüse bindiðimiz zaman hepimiz þoföre müdahale etmeye kalkarsak, adamý arabayý kullanamaz hale getirebilir ve hatta belki de kaza yapmasýna bile sebebiyet verebiliriz. Bu doðru, ama þoför uyuklamaya kalkar da, araba zikzak yapmaya baþlarsa, o zaman da hepimiz dehþetle koltuðumuzdan fýrlar, avaz avaz adama baðýrmaya baþlarýz. Yani bu durumda hiç kimse, sakin bir þekilde: “Bana ne sultaným” demez.

Ya da, þoförün arkasýnda oturan birileri sürekli þoföre laf atýyor, aracý sürmesine engel olmaya veya þaþýrtmaya çalýþýyorsa, o zaman da diðer yolcular kayýtsýz kalamazlar herhalde. Hemen þoförü lafa tutan adama çemkirmeye baþlarýz.

O halde, þöyle diyebilir miyiz? Ölçülü olmak kaydýyla elbette memleket meseleleriyle ilgileneceðiz, ifrat ve tefritten uzak, itidalli olmak þartýyla, hak ve hakikat üzere sözümüzü yeri geldiðinde ifade edeceðiz. Provoke ve maniple edilmemek için de geliþmeleri yakýndan takip edeceðiz ve biz de provokasyon ve manipülasyon yapmayacaðýz. Doðrularý destekleyeceðiz, yanlýþlarý tenkit edeceðiz.

“Bana ne” demek akýl, fikir sahibi ve halk nezdinde itibarlý kimselere yakýþmaz.

“Bana ne” demek, aslýnda memleketini seven hiç kimseye yakýþmaz, vesselam.