“Hz. Muhammed’e (s.a.), Hira maðarasýnda bulunduðu sýrada ilk vahiy gelmiþ. Bunun üzerine yüreði titreyerek, korku içinde evine dönmüþ ve hanýmý Hz. Hatice’nin yanýna giderek: “Beni örtünüz, beni örtünüz” demiþti. Korkusu gidinceye kadar onu örttüler. Sonra Hz. Peygamber baþýndan geçenleri Hz. Hatice’ye anlatarak: “Kendimden korktum” dedi. Hz. Hatice: “Hayýr, Allah’a yemin ederim ki, Allah seni asla utandýrmaz. Çünkü sen akrabana bakarsýn, iþini görmekten aciz olanlarýn yüklerini çekersin, yoksula verir, hiçbir þeyi olmayana baðýþta bulunursun, misafiri aðýrlarsýn, bir felakete uðrayana yardým edersin” dedi.”

Henüz Ýslam hükümlerinin gelmediði, cahiliye hayatýnýn yaþandýðý 1500 yýl öncesinin Mekke þehri, Hanif olan birkaç kiþinin dýþýnda, genelde bozulmuþ örf ve adetlerin hüküm sürdüðü bir Arap toplumuydu. Eðitim kurumlarýnýn bulunmadýðý, okuma yazmanýn yaygýn olmadýðý bu yaþamda, fýtrattan kaynaklanan, herkesin takdir ettiði ortak ahlak deðerleri de vardý elbette. Bir kadýnýn dilinden dökülen bu evrensel kaideler, bugün insan haklarý mücadelesi veren, tüm insanlarýn ve sivil toplum örgütlerinin ortak paydasý olmasý gereken altýn kurallardýr:  

      1.   Akrabaya bakmak

2.   Ýþini görmekten aciz olan herkese yardým elini uzatmak

3.   Yoksula vermek, koruyup gözetmek

4.   Hiçbir þeyi olmayana baðýþta bulunmak, evsizlere sahip çýkmak

5.   Misafir aðýrlamak

6.   Felakete uðrayanlarýn yardýmýna koþmak.

Ýþte bunlar, vahiy gelmeden önce, putlara tapan, pagan bir toplumda, cahiliyyenin tavan yaptýðý ortamda, Muhammed’ül eminin, insana ne kadar deðer verdiðini gösteren, güzel ahlakýnýn muhteþem tezahürleridir.

     Bu yaklaþýmlarýn; inançlarýn karman çorman olduðu günümüzde, farklý inanç ve düþüncelere sahip insanlara nasýl davranýlacaðý konusunda tereddüt yaþayan kiþilere, özellikle de sivil toplum kuruluþlarýnda görevli aktif gençlere kýlavuz olmasý gerektiðini düþünüyorum. Hangi inançtan olursa olsun, insan olmasý münasebetiyle, insanlarýn doðuþtan sahip olduklarý temel hak ve hürriyetleri vardýr. Bu hak ve hürriyetler, hiçbir devlet, kurum, kuruluþ veya birey tarafýndan engellenemez veya inkâr edilemez. Âlemlerin Rabbi tarafýndan, Cebrail vasýtasýyla özel peygamberlik eðitimine alýnmadan önce dahi Hz. Muhammed (s.a.), içinde yaþadýðý, o cahili toplumunda, tüm insanlara iþte bu güzel ahlaký sergilemiþtir.

     Mümin olanlar, Ýslam kardeþlik hukukuna sahip olurlar. Allah için muhabbet ayrýcalýðýna kavuþurlar. Mümin olma þerefine nail olamayanlar ise, insan olmalarý münasebetiyle, Resulullah’ýn vahiyden önceki yaþamýnda sergilediði örneklerde olduðu gibi, insani temel hak ve hürriyetlere sahiptirler.

      Kötülüklerin iþlenmesi halinde, hususen o yasaklanan eyleme karþý, Allah için sergilenmesi gereken buðz düsturu yürürlükte kalmak kaydýyla, hepimizin insan haklarýna hassasiyet göstermesi gerekmektedir.