Mü'minun Suresinin; 112,113, 114. ayeti kerimeleri mealen þu þekildedir:

-Allah, "Yeryüzünde kaç yýl kaldýnýz?" diye sorar. (112)

-"Bir gün veya günün bir bölümü kadar kaldýk, iþte saymakla görevli olanlara sor" derler. (113)

-Allah buyurur: "Pek kýsa süre kaldýnýz, keþke bunu (dünyada iken) bilmiþ olsaydýnýz!" (114)

Kur'aný Kerimde Allah Teala çok net bir þekilde "bir günü" zikrederek, bir güne dikkat çekmiþ.

Bu bir günün vakitleri öyle safhalara ayrýlmýþ ki; sanki Ýnsanoðlunun anne rahmindeki sperm yumurta buluþmasýndan, cennete girinceye kadar yaþamýþ olduðu bütün bir ömür bu bir gün içerisinde anlatýlmýþ gibi.

Þu þekilde düþünebiliriz; seher vakti sperm ile tohumun buluþma aný, yani döllenme ve bu þekilde biyolojik olarak insanýn yaratýlmaya baþlanmasý.

Sabah namazý vakti biyolojik canlýya ruh üflenmesi, yani artýk insan olarak yaþamýnýn baþlamasý.

Güneþin doðumu insanýn doðuþu, yani anne karnýndan dünyaya geliþ. Güneþ ýþýnlarý ile yeryüzünün aydýnlanmasý gibi insanoðlunun da ýþýk ile tanýþmasý.

Ýþrak vaktine kadar geçen o kýrk beþ dakikalýk kerahet vakti  çocuk hali, yani nasýl o vakitte namaz kýlmak mekruh ise insanýn yaptýklarýndan mesul olmadýðý, kalemin yazmadýðý vakit. Ýþrak ile birlikte akýl balið oluyor, nasýl namaz kýlmanýn üzerindeki kerahet kalkýyorsa artýk mesuliyet baþlýyor, kalem de iþlemeye baþlýyor.

Duha vakti gençlik, delikanlýlýk zamaný.

Öðlen namazý vakti ise bi'set, 40 yaþ, yani en güzel yýllar, çünkü peygamber efendimize nübüvvetin verildiði yaþ.

Ýkindi vakti artýk dünyadan ziyade ahrete meyil zamaný, hastalýklar baþ göstermeye baþlýyor, güneþin ýþýnlarý nasýl tesirini azaltýyorsa insanoðlunun da güç ve kuvveti, eski neþvesi, azalmaya baþlýyor, ikazlar geliyor, saçlar beyazlamaya, bel bükülmeye baþlýyor.

Güneþin batmasý ise ölüm aný. Güneþin yeryüzünden gitmesi gibi ruhumuzun bedeni terki ile biyolojik canlýlýðýmýz son buluyor. Akþam namazý vakti kabre konuluþ. Yatsý namazýna kadar geçen süre kabir hayatý.

Yatsý namazý hesap için diriliþ. Seher vaktine kadar hesaplarýn görülmesi.

Seher geldiðinde, yani tam teheccüt vakti girince hesap görülmesi tamamlanmýþ olarak, herkes yerli yerine, ya bir lütuf olarak cennete kabul ediliþ, ya da cehenneme atýlýþ (Allah muhafaza)

Bu þekilde bir günün tamamlanmýþ olmasýyla insanýn ilk anýndan, imtihanýn son bulup, yeni farklý bir hayata baþlama zamanýna kadar ömür safhalarý da yaþanarak, tamamlanmýþ olmaktadýr.

Cennete girdikten sonra artýk bambaþka bir güneþ doðacak, bambaþka bir hayat yaþanmaya baþlanýlacaktýr.

Bir günün vakitleri bana ömrümüzün bu þekilde safhalarýný düþündürdü. Burada en önemli an elbette seher anýdýr, çünkü seherde insan Rabbi ile hususi tefekkür halinde kalabiliyor.  Ayeti kerime ve hadisi þeriflerde övülen seher vakti hakikaten çok farklý his ve duygularýn yaþandýðý bir vakit. Rabbül aleminin özel iltifat ve tecellilerine mazhar olabilirsiniz. Sperm ile tohumun anne rahminde birleþmeleri gibi Rabbimizin manevi Rahminde, manevi lütuf ve ihsanlarýna kavuþma gerçekleþebilir. Manevi letaiflerimize esma tecellileri ile tohumun aþýlanmasý gibi bu vakitte kalbimizde, ruhumuzda, sýrrýmýzda manevi hayat baþlayabilir. Bu manevi hayatýmýz diðer bütün vakitlerde de geliþmesini sürdürerek, son nefesimizi verinceye kadar tekamülünü tamamlayabilir.

Bir günün bütün bu vakitleri her gün bize belki bu þekilde, hal diliyle, bas bas baðýrarak bir þeyler anlatmaya çalýþmaktadýr, ne dersiniz?