Sonlara kurduðum saatin tekbir getirdiði bir mýrýltý, sessizliðin kâfir düzeneðe sunumu ardýndan, teyelli bir sinir sistemi yine konuþlu yarýna belki de ötekileþtirilen benliðin uzantýsý þu müptela olmuþluðum.

Uzaklarýn göreceli isyaný yine yakýn addedilen bir kuvvete düþmüþken yolum. Hanidir yol bildiðim, ser verdiðim hatta sýr verdiðim üstelik saklayacak olmanýn bilinci ve güveni ile.

Ýþtirak eden duygular mademki nemalandýðým gök kubbem hanidir sýra dýþý bir rahmete ettiðim serzeniþin peþi sýra ettiðim tövbeler.

Edemem asla ihanet edemem.

Susmamsa mevzu bahis zaten susuyorum bir ömür: Önce bir ýrmaktan sýzan sonra baðrýmda ýsýtýp da sunduðum cümleler hem öyle böyle deðil; tam anlamýyla beylik bir mazeret aklýmýn ara sokaklarýnda bir yola düþüp yoldan çýkmamaksa beyaným her nasýlsa yol yordam bilmeden bir de noksanlarýmý satýr aralarýna hapsettiðim.

Nasýl nasýl da korunaklý idi dünyam oysa. Ellerimle asmýþtým eleðimi: onu da çaldýlar ya…demem o ki… düþünüyorum hangi muhbir imgeyi beyan edeceðim de saklanacaðým arkasýna hem demezler mi çok ayýp?

Aklý evvel bir tetikleyici yine iþtigal eden yürekte sonra da kopmama ramak kala hayattan. Dönüp bakýyorum tarihin tozlu sayfalarýna da…

Kadýn kimliði mi yazan kiþinin onuru mu kalemi yoksa peyda olan o sýkýlganlýðým mý ardý ardýna teneffüs edip de bir solukta verdiðim nefesim? Nefsime söz geçirdiðim kadar yüreðe de hükmetsem keþke.

Demelerden öte denenler ama kimdir, nedir, bilmediðim ve asla da bilmek istemeyeceðim.

Boyunduruðunda mýyým da toplumun tüm tetikleyicisi yine mahrem bir söylem yoksa kaçýndýðým mýdýr dile getirmeyi asla düþünmediðim yine de evet, yine ihbar ediyorum.

Asýlsýzým ve öncesiz. Sonramý iptal ettim an itibariyle hele ki mabedimin dört duvarýna sýzanlarý görmezden gelip de mi düþtü yolum buralara?

Hep ama hep kafa karýþýklýðý nasýl da iþkillenirdim bir zamanlar ama öncelikle o arsýz çocuk her nasýlsa baþýnýn okþanmasýna dahi müsaade etmeyip yine de için için sivrilen benzer addedilen hangi kimlik ise ve yine kaçýndýðým, acýdýðým ama koruyamadýðým ne çok beyan yine yüz göz olmuþken kaderle. Tetikleyici olansa tek harf farký ile iþtigal eden sözüm ona kederin en mücbir belki de yalýn halleri ve ben sýfatlarýmý ne zamanki gömdüm en derine, istimlâk edildi tüm doðrularým.

Hayatýn yükü mü hayatýn hafifletici sebepleri mi böylesine ýrmak bir kelamýn hala dindiremediði sökük rütbemin gözyaþlarý?

Sorular ama eþleþmeyen þýklarý ve münazara ettikçe çatallaþan onca kýyým oysaki kýyama durduðum her boþ sayfa ve bilemezken dakikalar sonra hikayenin sonunu bir edim vasýtasý yine çöreklenen acýmýn sancýlý hezeyanlarý üstelik boyutsuzluðumu mimlerken k/alem ve sorup soracaðým o k/alemde sýfatlarýmý bir görenin var olup olmadýðý…

Sunumunda ama hicap edilesi bir kimlik iken nazarýnda taným/sýzýn yine de efkârý yâd edip salkým saçak dökülen benliðim.

Israrcý tufanlar, göreceli aþklar ve uzun bir beyanat gecenin körü ve insanýn nankörü iken çöreklenen mahrem kaygýlarýma kulak misafiri ve dediklerime eklenti yükleyip demediklerime maruz kaldýðým.

Kanan doyasýya hem de kanatýlan imlerde ara duraklarda soluklanmak yine tufaný ömrün yine de görünmezin rahmetine þükür yükleyip bir bir sýralarken onca sýzýyý üstelik maraza bilip de kaçýndýðým ahvalin kem kümüne asla riayet etmeyip.

Desem, desem keþke deyip diyemediklerim ve desen desen iþlediðim iç sesim. Hani olur da düþer yolun diye beklemelerle geçen zaman ve aman vermeyen sýrlarým hayli dokunaklý güftelerde birbiri ile piþti olan yanýlgý ve yansýmalarým…

Sonlarý hep sevdim ya baþý olmayan hikâyeler ve yazmakla mükellef kýlýndýðým tüm hikâye kahramanlarý…

Ya, siz mutlu musunuz ki elem yüklü cümleleri istifleyip de hak iddia ettiðim masallara benim bile kandýðým üstelik yarýnda kalmasýný umut ettiðim ama dünümü de gömmeyi beceremediðim?