Issýzlýðýn nüansý sýralý bir ölüm kadar hicap yüklü. Sonsuzluk kývranýrken mabedinde, sarmalýndan kurtulmak ve anlýk bir ikrarla yad edilesi düþüþlerin gölgesi yine düþüngeçler seðirtirken tekerinde vicdanýn…

Kayýp ve kaybolmaya mahkûm ta ki gonk vurana kadar aslýnda gölgelerin fýsýltýsýný duydukça anlamak mümkün; geç kalmýþlýðýn çeperinde yitip giden en sarkýk imge yine boyalý yüzlerin ifþa ettiði en çirkin bildirge.

Sonsuza meyleden sarkaç devindikçe, hangi aklý evvel dur diyecek gidiþata?

Ruhbanlarýn kayýp günlüðü ve adýmlarken evren, sorgulanýrken asaleti muðlâk öngörüler kaynarken fokur fokur bilfiil sorgulamayý meziyet bilen þeytanýn itleri!

Zaman kayýp bir telaþý evlat edinmiþ. Makberin ýssýzlýðýnda alabildiðine alabora olmasý an meselesi ve kükreyen kral sadece teneffüs ediyor doðurgan üzünçlerden çýkýp da yola, nemalandýðý hangi nota ise, tescillemek belli ki sadece bir muafiyet üstelik zaruri bir açýlýmdan medet uman urgan yadsýmazlýðýna mal olurken evren ve takýlý kalmýþ sayacý.

Sondan baþa.

Tekil bir dirayet.

Baþý kayýp bir son’dan medet ummaksa maharet aslý astarý olmayan hangi söylence kýrýk bir nameyi yüklenip de uçmayý marifet sanýyor?

Birbirini arayan beþer ve kayýp gölgesi belli ki az sonra kutlayacak zaferi hem de tüm kinayeleri görmezden gelip kutsayacak yüreksizliðin deviniminde bilfiil reþit olmamýþ bir acýyý yüklenip çýkacak daðýn zirvesine ve konuþlandýðý maðarasýnda kim ise geçmiþten güne damýtýlan sadece görevini ifa edecek.

Hadi, demek mi meziyet bilinen yoksa yeter, demekle mi en gizil eksende ve rahvan bir sükûtla sayacak ve saracak en baþa.

Biraz evvel.

Þimdi.

Noktasýz bir yarýn.

Yarýnsýz bir kâinat.

Kâinatý edimlerle yüklü Tanrý ve balçýðýnda hezimete uðrayan düþ bekçileri.

Son bir gayretle savururken çakýl taþlarýný adýmladýðým hangi yol ise ve her nasýlsa kaybolmaktan kendini alamazken.

Bir rötuþun izleðe yýðdýðý yanýlgý ki yenilgilerden medet uman mihrak ve suskun saðdýcý nefretin, hangi akla hizmet de aþk’a tav olan o çatýk kaþlý elem ve özlem yüklü sarnýcýn gölgesi düþtü üzerine?

Tevafuk bildiðim her hayýr için þükretmekle mesulüm ve de meþgul.

Ýpini koparan tüm itleri þeytan sofrasýna buyur ederken açlýðýmýn katsayýsýnda nasýl bir ruhani var oluþ ise yüksünmekten alýkoyamazken kötülük, sevginin ve iyiliðin dibinde konuþlanan meleklerin kýyama durduðu o yenilgi bildirgesinde okuduðum her satýr için savruk bir nida atýyorum. Taþ kalplere selam olsun…

Sevincin ve sýnanan irademi aldým koltuk altýma yine de en mahrem imgeyi buyur ettim gönül soframa sonlanmazdan evvel ve içmeye doyamadýðým hayat iksiri.