Gönülsüz tesellisi aslýnda, o addedilen ve korunaklý sýrça köþkün pervazýnda, aldatýlmýþlýðý hayatýn, rahvan bir kayýtsýzlýkta bertaraf ederken hüznün bir araya gelmek bilmez iki yakasýndaki donanýmlý serkeþ yalnýzlýðý…

Dip not geçerken kader rüzgârý, anlýk bir dönüþle ve muhafazakâr bir edayla rest çekiyorum onca gel gidin hicap yüklü öfkesindeki kýstýrýlmýþlýkla. Nasýl bir tutarsýzlýksa artýk, en hýrpani gölge bile yalnýzlýðý biçmiþ payýma.

Gölgemi kaybedeli çok oldu ve çok oldu o yakaya geçmeyeli. Adýný bilmediðim sokaklar bile ismimi haykýrýyor, artýk hangi boyuttaysam hele ki ismini çýkaramadýðým insanlarla kesiþtikçe yolum, gönül hanemdeki tek göz odamda ve çakmak çakmak gözlerimle, dibe vuran yalýn bir kelam ile sadece hamd ediyorum, etmeliyim de…

Hatýrýmý soranlara zikrettiðim tek sözcük bir o kadar donanýmlý ve kabul etmiþliðin verdiði rahatlýkla: Eyvallah. Ya içimdeki kayýp imgeler bu kadar özgür ve boþ vermiþ mi? Damýttýðým evrensel kaybolmuþluðu malzeme yapan gönlümden ýrak insanlar, takýlý iken zihnimin arka odalarýndan birinin tavanýnda bu sefer mazeret beyan ediyorum üstelik düþünmeden sýðýndýðým ve asla da geri dönüþü olmayan bir dönemeç iken konuk olduðum.

Tapusunu çoktan verdim kayýtsýzlýðýmýn ve verdiðim her molada silik bir yaþanmýþlýkla sadece külyutmaz bir ahkâmý yâd etmekte olasý en az tutarsýzlýðýn tavan yaptýðý o hükümranlýðý, sakýncalý bir duyarsýzlýkla baþköþeye yerleþtirmiþken.

Tutanaklardaki kayýp ve sýra dýþý kayýtlarda yüzlerce beyanat ve kem küm etmeyi marifet bellemiþ kim varsa, sadece resmetmiþ ömrün boþa harcanmýþlýðýný: Silik günceler, yaþlý ve yaslý ne çok toz tutmuþ sarý sayfa.

Beyazý yerden yere vuran kara ve hýrpani öngörülerle dolu bu da yetmezmiþ gibi, anlamsýzlýða anlam yüklemenin yarattýðý sýkýntý.

Suçlanmak ya da sürüklenmek bir gölgeden aydýnlýðý nüansýndaki o þaþýrtýcý parlak alýrken gözlerimi. En güzeli belki de ardýna saklandýðým boyutsuzluðun su götürmez gerçeði iken müdahil olduðum zaman ve mekân ikilisi yine de sakýncalý bir iksir adýna bilinmezlik denen. Günden geceye uzanmak belki de yarýna odaklanýp an’ý külfet bilen bir sakýnca ile sadece dünde yaþamak. Anlatmadýðým ne çok ayrýntý ki altýndan kalkamayacaðým bir yük, sýrtýma yükledikleri pervasýzlýk denen illet yetmedi umarsýz bir sýðýnakta çakýlý kaldýðým o inanýlmaz uzantýsý mahrem imgeleri sýrdaþ bilip de, farkýndalýðýmý çaldýrdýðým çatý katý, revnak gök kubbenin.

Bir basamak daha ilerlemek adýna gerilediðim yine de karþý koyamadýðým bir dürtü hayatýn kýblesinde bulmayý ümit ettiðim hem de kendimi bildim bileli. Bu yüzden mevkidaþým o kalender hayallerimi görmezden gelenlere inat, soluklandýðým her ara durakta, aktarmalý bir yolculukla kapýldýðým hazan rüzgârý gönülsüz bir rest çekiþin sýra dýþýlýðýnda kaybolmak kadar nüktedan bir sille nerdeyse hak ettiðime kani olduðum.