Ben herşeyden kaçıyordum. Dosttan kaçıyordum gülüp mutlu olmamak için. Düşmandan kaçıyordum bozgun sanıp gülüyordu belki de. Ama ben herkesten kaçarken senden kaçıyordum aslında. Aslında o zaman tutsan senin olur belki de mutlu olurdum. Şarkılarımızdan kaçtığımda yanımda yoktun ya. Git gelme artık. Varlığın huzura erdirecekti belki de. Belki de acılarım dinecekti. Bizim şarkılarımızda seni görüyordum ya şimdi başka şarkılarla aldatışını izledim ya. Bittin bende sevgili. Gözüm sanmıştım seni yaşlarla dökülüşünü görmeden önce. Ama gözüm değilmişsin döküldüğünde anladım. Senin için ölürüm sanmıştım aldattığın gün öldüğünde anladım. Geldiğinde kaçmazdım senden hortlak görmüşçesine belki de ama başka bir erkekle olduğunu öğrendim ya artık yapamam seninle sevgili. Bilmezdin ki benim tüm bakışlarım seninle ilgiliydi. Ve hatta gözlerim ağlamaktan çizgiliydi. Bittiğinde gördüm ki senin bensiz hayatın çok canımı yaktı. Daha da yanmasın diye bu kaçışlarım. Sensizlikten gelen haykırışlarım. Ve şimdi bende bittim ya sevgili. Sana gelsin bu kaçışlarım. Belki de bu aralar telefonu yanıma almamam şansımdı. Aradığında görsem daha kötü olacaktım. Reddetsem canım yanacak açsam daha da kötü olacaktım. Tüm yaşanmışlıklara rağmen biraz da senden kaçıyorsam bu senin suçun sevgili. Kaçtığım acılar ise seninle ilgili.

 Zayiat-ı Kelam

( Kaçış başlıklı yazı zayiat tarafından 23.11.2015 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.