"Dokunma bana, çek elini" aslında uzaktan bakınca bir sapığa karşı kendini savunmaya çalışan birinin sözleri gibi. Bu sözleri bende işittim. Yanlış anlamayın işte öyle bi durum değildi bizimkisi. Ayrılığın ucunda iki sevgiliydik. Dudaklarımda kırgınlıktan kalan bükülmelerle karşılaşmıştım onunla. Uzun süreli bir ilişkinin uzun süren bir kavgasıydı. Sadece sözlerimi bitirebilmek için elimi dudağına götürmüştüm ve bana "dokunma bana çek elini" dedi o kadın. Afalladım ama belli de etmedim. Konuştu, konuştu ve konuştu... Ses tonu yüksek ve kızgındı. Bense ona sesimi yükseltemeyecek kadar kırgındım ve hatta tekme tokat dövecek kadar da kızgındım. Daha kırgınlığımı söyleyecek kadar konuşamamıştım. Bağırmalarından fırsat olmamıştı. Sustum ve çekip gittim oradan. Sonra iş yerinde mola verilmişti ki onu iki üç kız arkadaşı ve bir erkekle eğlenirken gördüm. Hatta bana "dokunma bana çek elini" diyen kadın oradaki erkekle el kol şakası yapıp gülüyordu ve bunu benim karşımda yapıyordu. Amacına ulaştı sağlamca acı çektim ve o gün bir kelime konuşmadık. Ben ki onun yıllarca sevgilisiydim ve bana "dokunma bana çek elini" diye bağırıp başka bir adamla şakalaşıyordu. Sustum. Bas bas bağırmak yüzüne ağızlar dolusu küfürler etmek istiyordum. Ama sustum sigaralar koltuk değneklerim oldu o günlerde. Ve hatta tek destekçim oldular. Kulaklıklarım bana olmasa da benim kulağıma güzel sözler söyleyen sevgilim olmuştu. Bir iki gün sonra o kadınla karşılaştık. Dediği gibi ona dokunmadım ve yine dediği gibi elimi çekmiştim ama elimle birlikte eteğimi de çekmiştim ondan. Şans eseri ya karşılaştık ve konuşmak istedi ve hatta sarılmak istedi. "Seslenme bana ve çek elini bendeki sen öldü ve bu aşk bitti" dedim. Israr etti ama onu iktirip gittim zira kulağıma güzel sözler söyleyen ve sözleriyle kalbime dokunan kulaklığım vardı. Ellerimi tutan kalemim, sarıldığım yastığım, dizine yattığım anam vardı. Ona muhtaç olmadığımı bana öğretmişti ve öğrendiğimi göstermek için ona karşı susmuştum. Aslında bu sessizliğim beni boğsa da acı çektirse de ona muhtaç değildim. Ona elini eteğini çek git ve kapıyı kapat dedim. Hava soğuktu ve ellerimi ısıtan kahvem vardı çünkü..

 

Zayiat-ı Kelam

( Dokunma Bana başlıklı yazı zayiat tarafından 18.11.2015 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.