’’ kim vurduya gitmiş olamaz aşk güne uyandığında toprağımız ’’
ve sen gidiyordun titreyen bir günde ben kalıyordum köle pazarında kimsesiz
çünkü yapraklar en çok üzüldüğü yerden kopuyordu çünkü büyük yalnızlıklar umudun kırıldığı yerden geliyordu
yağmursa yine yağıyordu su taşkını sel baskını seve seve boğuluyorduk
çünkü biz kadere inanıyorduk çünkü böyle diziliyordu merdivenler üst üste her basamak bir öncekinden kaygısız ve rahat
kısma sesimi gökyüzünden bir kuş uçtu kalbime ninniler dinleyeceğim daha anamın ağzından solup gidecek kederi sonbaharın yaslandığım buz gibi duvarlardan ayrılacağım
doğmadan ölmenin acısına ağlamayacak gözlerim bu kasım doyacağım adamakıllı
yani kal ben sana inanmayı seçtim göğsünden koptuğum günde dirileceğim
( Bengisu başlıklı yazı Derin Mavi tarafından 2.11.2014 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. ) Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
