Adem'e yurt bulamayan üvey Havva duruşuyla
Hisler diyarının azade kölesi olunmuyordu
Dile kolay bir ağırlık
Sandukasını içinde taşıyor ecel
Tüyümün sayısınca üzünç yaşadığım
Örselenmiş hislerin sebil hali
Sersefil mumya
Bir mendile kaç gözyaşı saklanır
Tütün ağacının gölgesinde ağlarken ateş
Sol yanında uzayan kilitli mahzen
Ay ışığında ağaran göğüs hızıyla açılır
Yoksul yanımızda mevsimsiz güller yeşerir o vakit
Gurbetten sılaya düşer sesimiz
Ömrüm !
Düşürme külüm yere
Savrulurum
Tükenmişlik sanrısının arefesinde
Yağmurlar ektim yüzüme
Güleç kalamıyorum
