Bir varmýþ bir yok, diyebilseydim keþke…

Var mýydý da yol verdik yoksa seyrine mi dalmýþtým ellerimde tutarken yüreði.

Günlerden bir gün, demeyi nasýl da isterdim. Hani, o gün tam da yolun baþýnda beklerken geliþini bir hikâyenin kahramaný olan þahsým selamlarken seni.

Zamana yenilmeseydim, derken buruk bir tebessüm sýrýtýyor yüzümde. Biliyorum da olmasý gerekeni ama söz dinletemiyorum kendime bir o kadar üþürken ellerim boþlukta ararken dayanacak bir aðaç gövdesi.

Yeterim hep de yetmedim mi kendime bu baðnaz tutumlarým devinimde sürüklenirken.

Severim de yeniden hep sevmedim mi…

Çalýntý bir rol deðil üstlendiðim ne de çalýntý bir kimlik her ne kadar gözüme soksalar da o çocuk kalbimi. Önceleri yadýrgardým hele ki ilk fark ettiðimde… Fark ettiðim ne mi? Sayýsýz teferruat çoðunun nezdinde yoksunluk diye nitelendirilen.

Çok þey var bilmediðim ve çok insan çözemediðim. Mesela bilmem yemek yapmayý. Olsa olsa iyi çay demlerim biraz buruk olsa da tadý. Az buruk deðilim ben de hani. Þekerim yok içine attýðým. Yanýnda da sohbet iyi giderdi doðrusu: Katýksýz ve yalýn bir sohbet her yanýndan ilgi, alaka ve neþe fýþkýran. Bozuk bir musluk gibi damlýyor yaþlarým. Hepten bozuldu tesisat sen gittikten sonra. Aslýnda anlamak da zor hani. Gelmeyen biri nasýl oluyor da karýþýyor kayýplara her ne kadar varlýðýnýn hicap dolu yansýmasý son zamanlarda canýmý yakmýþ olsa da…

Bir tek canýmý yakan sen de deðilsin üstelik. Ana menü masada eþlik eden onca aperatif çoktan sunumda. Ýþtahým kapandý anlayacaðýn.

Tam yakalamýþken uyumu seyreldi düþlerim. Tam tutmuþken ucundan o kaçan ipin dolandý ayaðým ve yerlerdeyim. Ama yine de merak etme sen: Hep doðrulmadým mý ömür boyu…

Mutlandým bir anda belli ki kaderin tezahürü tüm olup biten ve yansýmasý içimdeki aydýnlýðýn. Dün dört bir yanýmdan dökülürken hüzün yine dimdik ayaktayým. Hep de soruyorum nedir mahiyeti bu sefil varlýðýmýn… Bir yaným karanlýk yeri geldi mi ýþýkla kamaþan ve umut yolculuðum hala nihayetlenmemiþ. Favori þarkýlarým az da olsa çehre deðiþtirdi. Yeni umutlar ekledim güftelerine. Müzik ayný olsa da sözler ayrý nüksetmekte artýk neyin tezahürü ise.

Bir yandan zincirin halkalarýný kýrma telaþý içinde çözmeye çalýþýyorum attýðým o gemici düðümünü hem de çocukluðumdan miras ve baskýnýn sonucu içinde boðulduðum. Benim derdim bana yeter, demeye kalmadan bir sürü eklenti ve yasak ile afallayýp tam da hidayete erecektim ki yolumu yine þaþýrdým. Elimde bir navigasyon cihazý olsa bile yeterli olmazdý o sapaktan çýkmak için. Rotayý þaþýrýp baþlangýca varmak bu olsa gerek.

Desturu yok þu duygularýn bir o kadar ayarsýz ve beklenti yüklü.

Harfler bile þaþýrmýþ yolunu. Kelimeler dans ederken kýsýlan o müziðin sesi. Ýlla ki kýrýlacak o plak. Ne de olsa en sevdiðim þarký çalmakta.

Bir kademe olsun azaltmak adýna üstelik o dik yokuþ önünüzde uzayýp gitmekte iken. Basamaklarý kýrýk ve eksik. Köþe baþýnda sayýsýz gölge nöbette. Medet ummak olmasa gerek.

Karþýlýksýz tüm mefhumlar.

Aksi yok görüntülerin. Aynalar oldum olasý kýrýk.

Cevabý yok sorularýn.

Soru bile yok ortada. Basit ve bariz gündelik bir akýþý hayatýn elle tutmak isterken içine düþüp boðulduðunuz.

Ne varsa zor olan imkânsýz bir seyir iki ile ikinin toplamýnýn beþ olmasý gibi.

Ve bir o kadar kolay sandýðým ne varsa iþgal altýnda.

Yine de koruyup kollayacaðým ve saklayacaðým en güzel aný baþýma gelip gelecek. Gün bile deðil yaþanan ama bir ömür kadar uzun ve kutsal ve unutulmaz. Oysa ömür de uzun sayýlmaz ki. Bu gün varýz yarýnlar ise bir o kadar meçhul. Yine de bitimsiz olan deðil midir en güzel her ne kadar göz açýp kapayana kadar geçse de zaman…