Ağırdır kelimelerin yükü.
Kendini bilmez firara çıkarlar bazen,
Bazense en derin yerden vururlar adamı.
Omuzlarında taşısan kim bilir,
Taşıyabilir misin bu yükü ?
Kısmetsiz anlamlara sararsın da
Koyduğun sandıkta tozlanırlar.
Amaçsızca yıllar eskitir onları
Oysa haykırmalı o ince sessizlikte,
Zor mu yırtmak duvarları?
Yüreği kanayan birinden,
Daha mı acı ellerinin kanaması?
Sahipsiz düşlere sarılıyoruz bir de
Uçup giden ömrü üç gün kelebek,
Hatırını sorarken terk ediyor insanı.
Sahi, sizde de oluyor mu,
Uzun metraj filmlerin, 
Kısa metraj filmlere yüzünü dönmesi?
Anlatamam da hissediyorum arada,
Ud sesinden çıkan kelimelerle
Gaydanın çığlık çığlığa tiz sesinde
Buluşan o apayrı karmaşayı.
Bazıları diyor ki sana,
Yalnızlığa kucak aç umutsuzca,
Kaderin en ücra yalnızlığına.
Bazılarıysa derya deniz okyanusa,
Balık olup dal da,
Yaşa nefessizce bakmadan arkana.
Boğulan düşlerine yenisini ekle,
Kendini sev başta, asla üzülme.
Kelimeler elbet bir gün dönüp,
En güzide yerde çıkacak gün yüzüne.

( Kelimelerle Yaşamak başlıklı yazı Ahmet Öztürk tarafından 10.10.2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.