Vedalar hep hüzün getirir

Baharýn sonu, güzün baþlangýcý gibidir içinde

Hele bir de kocaman sarýlýrsan

Sarmaþýk gibi dolanýr boynuna anýlar,

Boðazýn düðüm düðüm vazgeçersin

Yüreðin sýzlarken vazgeçersin

Aklýn kala kala vazgeçersin.

Oysa baþta kendinden geçmiþssindir.

Kýrgýnlýk çökünce üstüne,

Ezber bozan yalanlar söylersin kendine.

Ýnanýrsýn,inandýrýrsýn kalbini her þeye.

Bir adým attýkça, bin adým atmýþ kadar

Yorulacaðýný hayal bile edemezsin.

Ýþte o an aný yaþarsýn.

Akýþýnda boðulacaðýný gördüðünde,

Nehir taþýmýyorsa sularýný artýk,

Etrafa zarar vermeden kendini dýþarý atarsýn.

Herkesin dünyasý farklý

Herkesin hikayesi de ayrý.

O yüzden bazen baþka yöne doðru

Adým atmak zorunda kalabilirsin.

Ayrýlýrsýn ama yok olmazsýn.

Dostluklarýn þerefine

Kaldýrdýðým son kadeh bu sizlere.