Öyle bir denizde yüzüyorum ki her an dibe batabilirim; dalgalar öyle yüksek ve korkutucu ki… Hava aslýnda sýcak ama ben ölesiye üþüyorum. Ben böyle deðildim ve asla korkmazdým.

Aslýnda yine korkmuyorum ama yalanlar tehdit edici boyutta, insanlar ürkütücü. Hepsi yüzlerinde,  gerçek kimliklerini sakladýklarý birer maske ile dolaþýyor: Gülenler aslýnda aðlýyor, mutluyum diye geçinenler öylesine üzgün ki. Oysa ben onlarýn dertlerine derman olmasam bile en azýndan destek olabilirim, çünkü ben mutsuzla mutlu olan bir insan deðilim. Her þey insanlar için,  ben de mutsuzluðumu, hüznümü saklamaya baþladým yavaþ  yavaþ .

Aðlamaktan korkuyorum, çünkü öyle kahkalar geldi ki kulaðýma… Hastayým, mutsuzum, üzgünüm demekten çekiniyorum;  ne acý, bununla mutlu olanlar gördüm. Oysaki bu tip duygu ve problemler asla ayýp ya da günah deðil hele hele baþkalarýna övünç kaynaðý hiç deðil. Yazýk çok yazýk, böyle olmamalýydý. Bazen baþkalarý adýna, insanlýk adýna kendimden utanýyorum ve onlar adýna af diliyorum sýk sýk Yaradan’ dan, öyle ki Yaradan’ dan dolayý yaratýlaný sevmeli diye bilirdim.

 Nasýl sevebilirim böylesine hýnç,  öfke ve nefret dolu insanlarý. Bununla beraber sevmeyi sevilmeyi hak edenler de yok deðil. Bir yerlerde saklanýyorlar biliyorum,  kendilerini gizliyorlar. Gidiþata ayak uyduramayan üç beþ kiþi vardýr herhalde. Mutluluðu hak eden ve görünmez bu insanlar nerede bilmiyorum ama arýyorum, ara sýra da rastlýyorum.

 Ýçimde faiziyle birikmiþ öyle bir sevgi birikimi var ki. Þaþýyorum kendime nasýl hala sevmekten vazgeçemedim diye, kýzýyorum da zaman zaman… Ama ben sevgiyle büyütüldüm ve sevmeyi sevmeye programlandým sanýrým bu benim yaratýlýþým en baþtan beri. Aslýnda her insanda mevcut bu, sadece içlerindeki bu kýymetli hazineden bihaberler.

 Sonuçta biz insanýz ve hepimiz sevgiyle yoðrulmuþuz Yaradan’ýn elinde. Sevgi insana has; tüm duygular da bize dair, asla duygularýmýzdan utanmamalý ve onlarý gizlememeliyiz. Bizi biz yapan duygularýmýz ve aklýmýz deðil mi… Ýnsan olmayý layýkýyla yerine getirmek için iç dengeyi kurmalý ve korumalýyýz. Bizler basit canlýlar deðiliz, bir sürü evrimden geçmiþiz.

Bugüne ulaþmýþ olmamýþ kimliðimizden vazgeçmemizi gerektirmiyor, zorunda da deðiliz; bilakis sahip olduklarýmýz bize bahþedilen çok büyük kýymetler. Bu hazinenin deðerini bilip, ona göre yaþamalýyýz.