...

Sabret gönül sabret
Sakın isyan etme
Bir gün elbet bitecek bu çile
İsyan etme
Dört kitaptan başlayalım istersen gel söze
Orda öyle bir isim var ki
Kuldan öte kuldan ziyade
Onu düşün ona sığın
O senden öte benden ziyade...

Barış Manço




     Sessiz gülüşünün altından duyuluyor sözlerin

     sesinin inceliğinde yorgun mu yorgun hecelerin

     şimdi yüreğini hayatıma koyarken

     yalan diyorsun aşka, ama bitecek bu çile

     inanacaksın her şeyden öteye

     dört kitaptan başlayalım istersen önce



     desek ki yok olmuş aşk

     bir hiçse, yalansa ya da

     yusuf ile züleyha’nın ne işi var Kur’an da

     kilit vursam da yüreğime, züleyha gibidir sevdam

     yusuf’um olurken kelepçeledim ben aklımı

     toprak soğuk, gün derin derin soluyor rüzgarı

     ölüler şahit suskunluğuma


 

     yürek yangınlarının yeni ışığıdır ölüm

     aşka olan ölümsüzlük inancında

     saklamanı istiyorum sokak lambalarını

     söndür gözlerinin yaşlarını

     küf tutmuş yüreğini terk ederken

     yakacağım zaten bu kenti

     kavrulacak sokaklar düşlerimden

     bu gece ölecek tüm güneşler

     ver elini, caddeler hep ağlayacak



     ağır yalnızlıklar yüklüyor, tek çekyatlı odam

     solgun gülüşlerimin var olan umutlarında

     yürek ağrısı bu, sığınıyor her sokak başı aşıkların türküsüne

     dilenciler artık eşlik etmiyor, yangınlar bitiyor

     tel örgüler arasında bakıp da her defasında görüyorum

     dudakların titrer gibiydi, yanıyor hala ateşin



      yorgan altı sessizliğimde keşfettim bu şiiri

     kaybettiğimi sandığım bir aşkı

     merdiven altı ağlamalarında buldum

     elindeyse eğer, bendeki seni savurmalısın çöllere

     yağmur olup gözlerime

     üşüt istiyorum ellerimi

     gecelerin zararı çok

     kazıdım seni her bir duvarın köşesine

     yürek talaşını yok ediyorlar bazen



     gönül ateşinin alevlendiği bir gündü

     ilham oluyordu kışa kapıyı açan mevsimler

     camdan izlerken dışarıyı, gidenleri sayıyordum

     bu dünyada yaşıyorduk biraz da

     tek başın(m)a

     şimşekler çakıyor umutlarıma

     yalan deme, gönülden söyle

     aşk var olacak bizimle

 


     tüm ışıkları bir bir sığdırsan dahi karanlığa

     gecenin körüdür, sabahın güneşidir kor sevdan
     yasaktır belki ama, tutukludur kirpiklerine
    ölümdür uğruna, zifiridir sana

    ışıkların yokluğunda, ömürdür bir misafir edasında

    ömrümsün derin derin karanlıklarda
    ölümümsün sen benim.
    ölüm gibi ömrümdesin.

 



                  Gökçe Üstündağ – Saklı Düşler

 

                                 Aralık 2012

 

( Yorgan Altı Sessizliğimde Keşfettim Bu Şiiri başlıklı yazı G ö k ç é ! tarafından 9.12.2012 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.