Günaydın can'larım! Aramızda olan öğretmen arkadaşlarımın, bu memleketin çocuklarına hizmet etmiş tüm öğretmenlerimizin ve Baş Öğretmenimiz Ulu önder ATATÜRK'ün gününü kutluyorum... Bu önemli günün mimarları olan öğretmenlerimizi sevgiyle kucaklıyorum. Hakkın rahmetine kavuşmuş olan öğretmenlerimizi de Allahtan rahmet diliyorum! Nur içinde yatsınlar inşallah!
Aslında o kadar duygu yüklüyüm ki anlatamam! Şuan sayfalar dolusu yazsam yine rahatlayamayacağım! Yazmanın beni rahatlattığını bildiğim halde! Çünkü eğer bugün bir yerlere geldiysem bunda önce anacığımın sonra da değerli öğretmenlerimin emeği çoktur. Bunu asla göz ardı edemem! Her yönleriyle örnek aldığımız öğretmenlerimizi gönül isterdi ki görmek, seslerini duymak ve sıkıca sarılmak! Bazen çok istersin ama olmaz ya, ben de olmazları yaşıyorum şuan! Belki de bu olmazlar büyük kayıp benim için! Ama ümidimi hiç yitirmedim olmazlar karşısında! Ümitliyim, belki bir gün öğretmenler gününde toplanıp, hayatta olan öğretmenlerimizi kucaklarız kim bilir?
Bize bir kelime öğretmek için uğraşan öğretmenlerimizin üzerlerimizdeki hakları nasıl ödenir acaba? Mümkün değil! İşte biz ancak bu hakkı sevgimizle ödemeye çalışıyoruz diye düşünüyorum. Öğretmen olmak sevilmektir, öğretmen olmak anılmaktır ve kucaklanmaktır! Öğretmen öğreticidir. Sevgiyi, saygıyı, sadakatı, sabrı, merhameti, hakikati ve tüm zorluklara rağmen yaşayabilmeyi öğretirler bize! Onun için azarlanılmayı, dövülmeyi ve öldürülmeyi hiç kimsenin haketmediği gibi öğretmenlerimiz de hak etmez! Sadece saygı ve sevgidir bekledikleri! Saygıyı ve sevgiyi vermek bize pahalıya da mal olmaz! Tüm öğretmenlerimizi çok, çok seviyorum...
Sevelim, sevilelim bu dünya kimseye kalmaz!(Yunus Emre)
Bir gün değil her gün hatırlanmaları dileğiyle tekrardan gününüz kutlu olsun!!!
