Acı/sana Dost
Giderek kötüleşen ve yozlaşan, şu ölümlü dünyada her geçen gün daha da az bulunan bir şey olan gerçek dostluk… Bu dostluğu görenler, kabul edenler bunun farkında… Görüp de çekemeyenler ya da yüzündeki gülümsemeyi ve içtenliği kendi beyinlerine yerleştirilen ve sorgulamadan kabul etikleri ahlak norm’larına uyduramayan dar kafalarda bir kenara çekilip somurtkan yüzleriyle seyrederler. Ya da fırsat bulurlarsa zarar vermeye çalışırlar…
Önce yazar, sonra senaryo, oyun figüranlar perdeler ve kapanış. Bu böyle sürer gider. Kimi zavallıyı oynar, kimi güçlüyü, kimi alçağı, kimi haini, kimi seveni, kimi sevileni, kimi dostu, kimi de dost sanırken baş düşmanı…
Gerçek dosttur; seninle ağlar seninle güler. bir bakmışsın candan da öte olup, birbirinize kenetlenmişsinizdir. Sevincin de yanıbaşındadır, ağlamak istediğinde ise başını omzuna yaslayarak hıçkırıklara boğulduğundur. Biri onun için kötü söz söylemeye yeltense, anında susturursun toz konduramazsın, bazen gerçekleri söylemek isteler bile…
Dostuna verdiğin değer tavan yapmıştır. Onun için yapamayacağın hiçbir şey yoktur. Dostsun ya iyi ve kötü gün adına…
Dostunu aramak için saatin kaç olduğunun da hiç önemi yoktur, tabiri caizse can yoldaşındır. İyi de ve kötü de ufukta görünen ilk odur…
Menfaatler yoktur aranızda. Beklentisiz sevmek, mutlu olması için yapılan süprizler de cabasıdır…
Dostsundur; onun hatalarında es geçmeyip, düzgün bir üslupla uyarırsın. Yanlışında üstünü çizmeyip, doğrularıyla var olmasını sağlarsın.
Dostsundur; yeri geldiğinde kuru ekmeğini seve seve paylaştığın. Ekmeğine katık da onun sevgisidir…
Ve
Gün gelir, dostluk kelimesi lügattaki anlamından, yaşanılanlardan sıyrılıp gider göz açıp kapayıncaya dek…
Dostun sandığın kişinin taktığı sahte maske düşüverir, öyle bir tokattır ki bu güvenmemeyi öğrenirsin. Kanın donar olanlar karşısında suskunluğunla boğum boğum olur kendini yersin. Neden sorusuna cevapsa koskoca bir hiçtir…
Anılarla dolu yılların üstüne kara bir perde çekersin, hüzün yelkovanlarınla savrulursun. Canından can gitmiştir…
Dostum sanırsın; değer verirsin sonra da arkana dönüp baktığında geriye kalan koskoca bir hiçtir…
FOTOĞRAF:günışığım arşivinden
NOT:sevgili AYŞE DURAN'IN LANET OLSUN (dostluğu maske olarak kullananlara)
şiirine yorumumdur...
MELİKE ESENTAŞ
(
Acı/sana Dost başlıklı yazı
melike-esent tarafından
8/12/2009 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
