Kapılar kapanır ardı sıra yalnızlığa terk edilir insanoğlu…
Vazgeçmek kolay gelir, feryat figan olsa da yürekler, avuçlarımın arasından kayar gider inci tanelerim…
Feryat etsem de hüzünlerimle kalakalırım elimde siyah beyaz fotoğraflar…

Kapıların ardında yaşanılan maziye gömülmüş hatıraların izleri…
Duvarları dökülmeye başlamış, sıva yapılması gereken tozlu kapıların ardında sevdiklerini yitirmenin hazanı…

Hüzün artçıları tek nefes kaldığım bu evin içinde sürekli vurur oldu, gittiğinizden beri. Düne kadar torunlarımın, kızlarımın gelmesiyle şen şakrak olan yuvam, şimdiyse yalnızlığımla terk-i diyar' a gönderilmiş yıkık bir yüreği ağırlıyor…

Bakakalırdım yollara. Geleceğinizi ümit edip, her gün sevdiğiniz yemekleri yapıp, camın önünde dalıp dalıp giderdim, hüznün matemiyle dayanamaz yüreğim can çekişirken…

Dün yanımdaydınız, şimdiyse yeriniz koca bir boşlukta.
Ruhunuzun giysisi kara toprakta, bense dört duvarlar ardında…

Kelimelerim anlamını yitirdi, acım dorukta…
Gözyaşlarım akmaz oldu, halen yok/lu/ğu/nu/zu kabullenemedim
Ölüm kime yakıştı ki, size yakışsın. Gözlerinizin buğusunda kaybolmuştum, şimdiyse benliğim kayıplarda…
Havadaki ölüm kokusu sarar tüm benliğimi, ardınızdan bakakalmak dualar alemine…

Kapılar kapanır yalnızlığa terk edilir insanoğlu…
Yalnızlığımda yaşayan bir ölüysem, yaşamamın ne anlamı kaldı ki…

Gittiniz, yapayalnız bıraktınız beni şu köhne dünya da, nasıl bir acıdır bu tüm sevdiklerini biranda kaybetmenin sabrı selamet-i var mıdır sizin lügatınızda…

Nefesim daralıyor. Yokluğunuzda size onca mektup yazdım, adresi belli ama ulaşamayanlar…

Takatim kalmadı, günüm de gecem de hep karanlık. Işığı görüyorum o vakit siz geldiniz sanıyorum, ama her defasında yüreğimdeki yangının kor alevlerinin yansıması olduğunu fark ettiğimde bir kez daha dirilip dirilip ölüyorum.

Yaşamak; sevdiklerin yoksa ne anlam ifade eder ki, malım var dı, mülküm çoktu, ama siz yoksanız neylerim bu fani dünyanın servetini…

Yaşamak ağır geliyor. Nefesim, nefesim kesilmek üzere.

Ölüyorum...

Sakın bir yere gitmeyin, yanınıza geliyorum. Yalnızlığıma ilaç sizsiniz…










( Ölüyorum başlıklı yazı melike-esent tarafından 9/17/2009 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.