Dört yanımdan burukluk esiyor, güz gibi
Yaprak niyetine dökülüyor elmacıklarıma, yaşlar
Güldüklerimden ötede, acılarım geliyor aklıma
Sevdiğim...
Çok sevdiğim...
Sevdiklerim...
Sevmek diyorum.
Yaram kanıyor hep...
Sıcacık akıyor damarlarımdan, kanlar
Uzaklara gidesim var öyle bir başıma
Gün batsın, karanlık olsun,
Gece olunca uyuyabileyim
Ayrılığa söz vermek istemiyorum
Öyle olsun ki diyorum
Düğümlensin ayrılık açılmasın,
Rengini görelim, siyahdan başka...
Gönlüme taş oldun, bağrıma bastım
Gidişini hesap etmedim
Hangi yola çıktıysam, sonunda buldum yine seni
Ben düşündükçe kendimi, hep seni buldum
Bölük bölük, parça parça...
Eksik...
Odur ki işte sol yanım acır,
Sol yanım solgun, yıkık...
Taş oldun gittin...
Odur ki gecem gündüzdür, günüm gecem
Kararıp duruyor nereye baksam
Düğümleniyor sözcüklerim.
Tüm güzellikleri unuttum...
Esip geçtin öyle bir celse ile.
Sana ne kadar da kördüğüm olayım istemiştim
Uçurumların ucunu hiç görmeyebilirdim
Yıllar anlamını yitirirdi belki de
Ama ömrümde hep tuz bastım kendime
Sızladım sızım sızım...
Acım, sızım, anlam/sızım
Böyle işte..
Duygu yüklü nağmelerin melodisi
Yalnızlığımın hırçın sözcükleri
Bir sitil pişmanlığın hıncı
Böyle.
Atıyorum şimdi
Seni ve sizleri.
Yalnızlığımın derin kuyusuna.
Uzaklara salıyorum kendimi...
üstündaG|
|..SakLı DüşLer ! | 19 Haziran 2012|
