Eski sayfalarıyla, masada duran albüm.

İçindeki resimler! Siz şimdi nerdesiniz?

Bin keder içindeyim sonbahar artık ömrüm,

Ama hâlâ çınlıyor kulağımda sesiniz,

Ah! Vefasız yıllarım, rüzgâr gibi geçtiniz.

 

Söyleyin! Nerdesiniz? O tertemiz dostluklar,

Söyleyin neyin nesi? Şakaklarımdaki kar.

Ne güzelmiş çocukluk! Sevimliymiş ne kadar.

Yaşatmaya yetiyor artakalan bir kaç iz,

Ah! Vefasız yıllarım rüzgâr gibi geçtiniz.

 

Döktüğüm gözyaşını görüp aldırmadınız,

Bir gün halin ne diye, arayıp sormadınız,

Aşk yolunda çok düştüm, tutup kaldırmadınız.

Uzattım ellerimi, uzanmadı eliniz,

Ah! Vefasız yıllarım rüzgâr gibi geçtiniz.

 

Bilemedim mutluluk ne imiş? Ne değilmiş?

Ne çare önünüzde başım her gün eğilmiş,

Ne bilirdim! Yaşamak sadece bir şekilmiş.

Sessiz akan ırmaktım, siz onu yutan deniz,

Ah! Vefasız yıllarım rüzgar gibi geçtiniz.

 

Anlamadım, bilmedim zehirler içtiğimi,

Neden sonra fark ettim ben kendi hiçliğimi,

Acımadan elimden aldınız gençliğimi, 

Hani dosttuk seninle? Arkadaştık ikimiz,

Ah! Vefasız yıllarım rüzgâr gibi geçtiniz.

( Ah Vefasız Yıllarım başlıklı yazı İbrahim NEJAT tarafından 22.03.2011 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.