I
Sonbaharla bu tatil cenneti terkedildi.
Baþýboþ birkaç köpek ve kaldý birkaç kedi.
Terkedilmiþ bir ruhun acýsýný duyarak,
Dolaþýyor köpekler sokakta uluyarak.
Her taraf aydýnlýktý her taraf ýþýl ýþýl,
Bir insan seli vardý her taraf cývýl cývýl.
Yeni yüzler görürdüm sokaklarda dolaþan,
Sokaklar çok güzeldi onlar olduðu zaman .
Karýncalar bile yok,ne kelebek, ne arý,
Sessizliðe gömülmüþ,Issýz yaz balkonlarý

II
Çisiyor ilk yaðmuru yüzüme sonbaharýn.
Sesinde hüzün gizli ,o rüzgâr çanlarýnýn.
Yaðmur mu?Gözyaþý mý?Sanki aðlar asuman.
Sarmýþ taþý topraðý, sarý yapraðý hicran.
Kucaklamýþ daðlarý daða hasret bulutlar,
Sararmýþ her yaprakta sanki bir gözyaþý var.
Dalgalarýn,duvarda yankýlanan her sesi,
O seste bir keder var,bu mevsimin son nefesi.

III
Sisli enginlerin üstüne açmýþlar kanat.
Gittikleri yerde mi?Aradýklarý vuslat.
Uçuyorlar bir aþkýn yolcusu tek gönülün
Vuslat ufkunda mýdýr?Yoksa donuk eylülün.
Bu vuslatý özleyip,yapýlan bir uçuþ mu?
Her kahvenin falýnda çýkan bu kuþ,o kuþ mu?
Bir dilsiz hasret mi?Var,o kuþun kanadýnda
Beklenen belki bu kuþ ,bir aþýk umudunda.

IV
Onlar gittikleri yerden,gün gelip dönecekler.
Ya giden günlerimiz!Yazýk!Dönmeyecekler.
Her sonbahar bir taþýný alýp gitti ömrümün,
Her sonbahar yüzümde soluðudur ölümün.
Çýrpýlan kanat deðil,sallanan mendillerdi,
Mendilleri sallayan veda eden ellerdi.

V
Ruhumda yazdan kalan bir hatýra yýðýný,
Ben hala duyuyorum içimin yandýýný.
Ýþte, gönlüm tam burda, vurulup düþtü o gün,
Ve hala esiriyim o aþüfte gülüþün.
Bir gizem vardý sanki ardýnda her bakýþýn
Þeytan mý? Melek miydi? O esrarlý sarýþýn.
Her hüznü yaþatýyor ne yazýk ki sonbahar,
Esmeyecek yüzümde artýk o sarý saçlar.
akþamýn kýzýlýnda nasýl olmasýn hüzün
Ruhum onun yanýnda bedenim burda sürgün

VI
Hayat akýp gidiyor peþpeþe mevsimlerle,
Ve anýlar yaþýyor duvarda resimlerle.
Sanki nefes alýyor boþ kalsa da sokaklar,
Duvarlarda resimler,kalpleri delen oklar.

NOT:Yarýn 17 Mart Benim doðum günüm.Bir yaþ daha yaþlanýnca,hüzün sardý
bu þiiri sayfama koymak istedim.