M. NÝHAT MALKOÇ

“Ne kervan kaldý ne at, hepsi silinip gitti,
             Ýyi insanlar iyi atlara binip gitti.”(Necip Fazýl)

            Nevzat Kösoðlu, Türk fikir ve siyaset hayatýnda çok mühim bir simadýr.

            Türk fikir ve siyaset hayatýnda çok mühim bir simadýr Nevzat Kösoðlu. O, birbirinden kýymetli kitaplarýyla, yayýn hayatýmýzda ses getiren editörlük çalýþmalarýyla, Türk-Ýslâm ülküsünü zihinlere nakþeden etkili konferanslarýyla, dergi ve gazetelerde kaleme aldýðý kýymetli makaleleriyle Türk gençliðine yol göstermiþ, idrakleri açmýþ ve ufkumuzu aydýnlatmýþtýr. 73 yýllýk dünya hayatýný bu hayýrlý cemiyet hizmetlerine hasretmiþtir.

7 Ekim 1941’de Erzurum’un Ýspir ilçesinde dünyaya gelen Nevzat Kösoðlu, liseyi Erzurum ve Karabük’te okumuþtur. Biri Ýstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi, diðeri yine Ý.Ü. Ýktisat Fakültesi Gazetecilik Enstitüsü olmak üzere iki üniversite bitirmiþtir. Kösoðlu, 1964’te gazeteciliðe baþlamýþ, Babýali’de Sabah gazetesinin Ankara temsilciliðini yapmýþtýr. Bugün itibariyle birçok önemli kitabý yayýn hayatýmýza kazandýran Ötüken Neþriyat`ý kuranlar ve idare edenler arasýnda yer almýþtýr. 1970 yýlýnda Milliyetçi Hareket Partisi’nin Genel Sekreter Yardýmcýlýðýna seçilmiþtir. 1977 genel seçimlerinde de MHP’den Erzurum milletvekili olarak parlamentoya girmiþtir. Bir süre de avukatlýk yapmýþtýr. Bu arada Söðüt dergisini çýkarmýþtýr. Türk Ocaklarý Eðitim ve Kültür Vakfý Baþkanlýðý yapmýþtýr. 

Nevzat Kösoðlu, mâziyle istikbâl arasýnda saðlam köprüler kurmuþtur.

O; Türk kültürüne, ilmine, irfanýna ve edebiyatýna yaptýðý katkýlardan dolayý 2009 yýlýnda TBMM Üstün Hizmet Ödülü’ne lâyýk görülmüþtür. Bununla birlikte bir zamanlar baþkanlýðýný da yaptýðý Türk Ocaklarý tarafýndan  kendisine “Hamdullah Suphi Tanrýöver Kültür Ödülü” takdim edilmiþtir. Buna ilâve olarak 2012 yýlýnda Uluslararasý Türkçe Derneði (TÜRKÇEDER) tarafýndan “Ýsmail Gaspýralý Türk Dili Ödülü”ne lâyýk görülmüþtür.

Mâziyle istikbal arasýnda saðlam köprüler kuran merhum Nevzat Kösoðlu hukukçu, gazeteci, yayýncý ve yazardý. O, hiçbir zaman küçük siyasî hesaplar peþinde koþmadý. Kýblesi seyyar olmadý. Daima yerli kültür kaynaklarýndan beslendi. Batýnýn kapýlarýnda ulufe peþinde koþmadý. Protokolden ve þatafattan özellikle kaçýndý. Kibir ve enaniyetten uzak durdu.

Düþünce hayatýmýzda Ziya Gökalp, Mümtaz Turhan ve Erol Güngör zincirinin son büyük halkasý sayýlan Nevzat Kösoðlu 12 Eylül Askerî Darbesinin tosladýðý talihsiz kiþilerden biridir. Zira o, 12 Eylül 1980 Ýhtilali’nden sonra bir buçuk yýl hapishanede yatmýþtýr. O, böylelikle siyasetin ceremesini de çekmiþtir. En buhranlý dönemlerde elini deðil, vücudunu taþýn altýna koymuþ, daima fikir üretmiþ, milliyetçi çözüm yollarý arayýþý içerisinde olmuþtur.

Türk milliyetçiliðinin yüz aklarýnýn baþýnda gelen Nevzat Kösoðlu’nu sýra dýþý kýlan ve ülküdaþlarýnýn gözünde daha da büyüten hadiselerden biri de, 12 Eylül sürecinde Ankara Sýkýyönetim Mahkemesi’ndeki yargýlamalarda dik ve maðrur duruþuydu. Duruþmalarda daima “savunan adam” rolünde gördüðümüz merhum Kösoðlu, birilerinin talimatýyla öfke ve nefret duygularýyla önyargýlý muhakemede bulunan mahkeme üyelerine adeta ders vermiþtir. Lider kadrolarý daðýtýlan, yargýlanan ve suçsuz yere mahkûm edilen milliyetçi kadrolarýn bir mensubu ve akýl hocasý olarak, hâkimlere hiçbir zaman yalvarmamýþ, kendisini ve baðlýlarýný acýndýrmamýþ, izzetini muhafaza etmiþtir. Hiçbir zaman karamsarlýk bataðýna düþmemiþtir. Onun “Konuþmalar” isimli eserinin “Mahkemede” bölümünde bunlarý tafsilatýyla bulabiliriz.

O, kara zindanlarý Yusufiye’ye döndüren milliyetçi ve mukaddesatçý bir dava adamýydý.

Kara zindanlarý Yusufiye’ye döndüren milliyetçi ve mukaddesatçý camianýn önde gelen isimlerinden biri olan ve daima sorumlu bir aydýn tavrýyla hareket eden Nevzat Kösoðlu, Türk-Ýslâm ülküsünün yýlmaz bir neferi olarak daima dik, diri ve iri durmuþtur.  Zor zamanlarda bile düþüncelerinden ve ideallerinden bir milim bile sapma göstermemiþtir.

Merhum Nevzat Kösoðlu, milliyetçi bir aydýn olarak hep önde yürümüþtür. Daima aydýn sorumluluðu içerisinde hareket etmiþtir. Milletinin deðerleriyle deðerlenmiþtir. O, “Türk Dünyasý Tarihi ve Türk Medeniyeti Üzerine Düþünceler” adlý kitabýnda aydýnýn konumu ve sorumluluklarýna dair þunlarý söylüyor: “Meyveli aðaç taþlanýr; ama bu cehalet (baþka bir kelime kullanamýyorum) aðaca dönük, aðacý yaralýyor, varlýðýna kastediyorlar. Batý’da yazýlmýþ her cümleye, sorgusuz sualsiz, mal bulmuþ Maðribî gibi sarýlan ve hemen millî varlýðýmýza saldýrýya geçenlere halkýmýzýn cevabý çok sadedir: Kaný bozuklar, sütü bozuklar... Biz eli kalem tutanlar halkýmýzýn ne dediðini çok iyi anlýyoruz, yürekten de katýlýyoruz; ama sorumluluklarýmýz var; anlatmak, açýklamak, savunmak görevimiz var; baþka türlü bu milletin aydýný olamayýz. Aydýn, milletinin kýblesine dönük okumuþ insan demektir; bu kýbleyi yani milletinin inandýðý mukaddesleri savunmak görevi ona düþer.”

Nevzat Kösoðlu bir ömür, düþüncelerinden sapmayan bir dava adamýydý. Tarafý belli olan bir insandý. O, Türk-Ýslâm ülküsünden yana taraftý. Kendisini bildi bileli Türk-Ýslâm ülküsünün neferi oldu.  Kösoðlu, Türklükle Ýslâmlýðý etle týrnak gibi düþündü. Ülkücü gençliðin donanýmlý bir þekilde yetiþmesinde emek sarf etti, onlarýn aðabeyi oldu.

Merhum Kösoðlu, kalem ve kelâm namusunu her þeyin üstünde gördü.

Kösoðlu, kalem ve kelâm namusunu her þeyin üstünde gördü. Ýðneyle kuyu kazarcasýna sabýrla, dikkatle ve özenle yazdý. Yazdýklarýný somut delillere dayandýrdý. Çünkü kelâm aðýzdan çýkýnca, hele de yazýya geçince, nice insanlara tesir eder. Bu yüzden hem söylediklerimize, hem de yazdýklarýmýza çok dikkat etmeliyiz. Doðruluðu test edilmeyen ve olgunlaþmayan fikirleri yazýya dökmemeliyiz.  Körpe idrakleri zehirlememeliyiz.

            Necip Fazýl’ýn þiirinden ilham alarak söylersek yükü aðýr bir devdi Kösoðlu. Çünkü o, söylediklerini yaþamýþ, yaþadýklarýný söylemiþtir. Bu yüzden de sözleri tesirli olmuþtur.

Deðerli düþünceleriyle idrakleri sulayan Nevzat Kösoðlu, birbirinden kýymetli kitaplar kaleme almýþtýr. Bunlar arasýnda “Kitap Þuuru, Konuþmalar, Türk Dünyasý Tarihi ve Türk Medeniyeti Üzerine Düþünceler(4 cilt), Millî Kültür ve Kimlik, Türk Kimliði ve Türk Dünyasý, Türk Milliyetçiliðinin Doðuþu ve Ziya Gökalp, Hukuka Baðlýlýk Açýsýndan Eski Türkler’de Ýslâm’da ve Osmanlý’da Devlet, Türk Milliyetçiliði ve Osmanlý, Türk Dünyasýnda Yeni Bir Medeniyet Tasarýmý, Türk Olmak ya da Olmamak, Küreselleþme ve Millî Hayat, Geçmiþ Zaman Peþinde Yahut Vaizin Söyledikleri, Milliyetçilikte Yeni Arayýþlar- 
Yahya Kemal Hayatý ve Düþünce Dünyasý, Tarihe Konuþmalar, Küreselleþme ve Millî Hayat” ilk akla gelenlerdir. Güçlü bir kaleme sahip olan Kösoðlu, öte yandan dinî ve millî hayatýmýzda önemli bir yer teþkil eden þahsiyetlerle ilgili kitaplar da kaleme almýþtýr. Bunlar arasýnda “Bediüzzaman Said Nursi, Galip Erdem, Peyami Bey, Dündar Taþer, Arif Nihat Asya, Sabri Fehmi Ülgener, Þehit Enver Paþa” gibi biyografik eserleri sayabiliriz. O ayný zamanda 14 ciltlik Büyük Türk Klasiklerinin ve 32 ciltten oluþan, devasa bir kaynak olan “Türkiye Dýþýndaki Türk Edebiyatlarý” isimli kitabýn yayýnlanmasýna öncülük etmiþtir. Kültür Bakanlýðýnca yayýmlanan bu çalýþmada proje yöneticisi ve genel redaktör olarak çalýþmýþtýr.

Merhum Kösoðlu’nun yazdýðý biyografik eserlere baktýðýmýzda bunlardan bir tanesi özellikle dikkat çeker. Bu, Bediüzzaman Said Nursi’nin hayatýný, davasýný ve düþüncelerini anlattýðý eseridir. Bu durum, Said Nursî’nin Kürt olmasý ve milliyetçiliðe karþý olmasý hasebiyle bazý çevreler tarafýndan yadýrgansa da, o buna aldýrmamýþtýr. Çünkü Said Nursî, Kürt kökenli olsa da hiçbir zaman Kürtçülük yapmamýþtýr. Kendisini Kürtçülük yoluna çekmek isteyenlere karþý çýkmýþtýr. Ömrünü, iman davasý uðrunda, hapislerde geçirmiþtir. Kösoðlu’nun bu eseriyle milliyetçi camiadaki Said Nursî önyargýlarý bertaraf edilmiþtir.

Nevzat Kösoðlu kendisini Türk-Ýslâm ülküsü dairesinde görüyordu.

Kösoðlu’nun dikkat çeken bir diðer önemli eseri de, bir asýrdan beri hep tartýþýlan, bazýlarýna göre hain, bazýlarýna göre de kahraman olarak nitelendirilen Enver Paþa’nýn fýrtýnalý hayat hikâyesini anlattýðý “Þehit Enver Paþa” adlý biyografik eseridir. O, bu kitabýnda bütün önyargýlarý elinin tersiyle iterek, meseleye objektif ve bilimsel açýdan bakmayý denemiþtir. Neticede 42 yýllýk kýsa ömrü içerisinde, þartlar elvermese de, her þeyi vatanýn selâmeti için yapan, vataný için ölüme seve seve koþan bir kahraman portresi ortaya çýkmýþtýr.  Böylece yýllardýr dillere pelesenk olan ezberleri bozmuþtur. Yepyeni bir Enver Paþa profili çizmiþtir.

Nevzat Kösoðlu kendisini Türk-Ýslâm ülküsü dairesinde görüyordu. O, ýrk duvarlarýyla örülmemiþ, sýnýrlan(dýrýl)mamýþ bir Türk milliyetçisiydi.  Son zamanlarda moda hâline gelen “ulusalcýlýk” onu tanýmlamaktan uzaktý. Çünkü ulusalcýlýkta dinî ve millî deðerler ya benimsenmemiþ ya da erozyona uðramýþtýr. Bu, kuru ve yoz bir tabirdir. Ona göre “Ulusalcýlýk sakat doðmuþ, toplumsal tabaný olmayan bir milliyetçilik iddiasýdýr ve ölmüþtür.”

Kösoðlu, kendi çýkardýðý Söðüt dergisinde kaleme aldýðý “Fetih ve Zaman” yazýsýnda Ýstanbul’un Fatih’ine þöyle seslenir: “Mekânýn cennet olsun Hünkârým, feth-i mübinden bu yana beþ yüz on altý yýl oldu. Her yeni gün dünya daralýyor; eloðlu, göklerden, þimdi zamaný gönlünce kesip biçiyor. Görünürlerde yokuz henüz. Nice zamandýr, yýllar uzun, öyle uzun geliyor ki bize… Zaman fiilimizi aþtý çoktandýr; zamaný yapan biz deðiliz artýk. Dýþýmýza taþtý, zaman dýþýmýzda akýyor ve köpürüp kabaran dalgalarý Hünkârým, uzaktan, itilmiþ, yýlgýn seyretmek, sonsuzu kýran yabancý darbeler altýnda ezilmek öyle zor, öyle zor ki… Âlem-i Ýslâm’ýn zamanda fetretidir bu: yýkýk mabetlere döndü gönlümüz. Ama gökler aralansýn, diyorum; Ýsrafil’in borusu mu çaldý ne? Bunca kahrý toprak çekmez Sultaným; zamaný kul etmek emelindeyiz… Yeþeren dualarýmýzý göklere çek ve Hünkârým, âli Osman’a selâm et ki, þimdi bir baþka güç ve bir ölümsüz ölçüyle, sonsuzu kuþatmak kavgasýna yolcuyuz.”

Nevzat Kösoðlu, Horosan erenlerinin izinden ayrýlmayan bir insandý.

Horosan erenlerinin kadim izinden ayrýlmayan, Türklükten ve Ýslâmlýktan beslenen Nevzat Kösoðlu,  manevî deðerlerle bezenmiþ münevver bir bakýþ açýsýna ve engin bir tarih þuuruna sahipti. O, müstesna bir ilim, irfan, fikir, aksiyon, gönül ve dava adamýydý. O, Türk-Ýslâm ülküsünü þiar edinmiþti kendisine. Milliyetçiydi; ama bu milliyetçilik ýrka dayalý deðildi. O, milliyetçilik anlayýþýný Meclis’teki bir konuþmasýnda þöyle dile getiriyordu: 

“Muhterem üyeler, bizim milliyetçilik anlayýþýmýz, Anayasa’nýn dibacesinde yer alan milletin bütün fertlerini kaderde, kývançta ve tasada ortak, bölünmez bir bütün hâlinde, millî þuur ve ülküler etrafýnda toplayan ve milletimizi dünya milletleri ailesinin eþit haklara sahip þerefli bir üyesi olarak millî birlik ruhu içinde daima yüceltmeyi amaç bilir. Milliyetçiliðimiz ayýrýcý deðil, bütünleþtiricidir. Ayrýlýklarý reddeder. ‘Vatan bir, bayrak bir, devlet bir ve kitap birdir’ diyen bir zihniyetin temsilcisiyiz. Ve inanýyor, uðrunda mücadele ediyoruz ki, istikbaldeki büyük mutluluklarýmýz ve heyecanlarýmýzla birlikte olacaktýr.”

Hayata iman ve insan menzilinden bakan Nevzat Kösoðlu, analiz ve sentez kabiliyetleri üst düzeyde olan ileri görüþlü bir insandý. Memleketin toprak bütünlüðünden ve milletin hürriyetinden asla taviz vermeyen bir anlayýþa sahipti. Baþta Doðu ve Güneydoðu Anadolu’da olmak üzere, ülkemizdeki terör sorunu herkes gibi onu da derinden üzüyordu. Millî iradenin odaðý olan Meclis’e kadar gelen çapulcularýn devlete meydan okumasý onu çileden çýkarýyordu. Kökü dýþarda olan bu hain bölücülerle ilgili olarak “Hazmedemiyoruz Efendim!” baþlýklý yazýsýnda þunlarý söylüyordu. “Meclise alýnan eþkýya uzantýlarý her gün devletin itibarýný yerlerde sürüklüyorlar; görmüyorsunuz. Her gün meydan okuyorlar; gülümsemekle yetiniyorsunuz. Bu tutumlarýn siyasî hedefleriniz açýsýndan deðeri nedir, bilmiyorum; ama devleti þamar oðlanýna çeviremezsiniz efendim; hesap sorun. Biz þehitlerin acýsýný da sineye çekeriz; tarihimiz, kültürümüz bu acýlarýn eseridir; ama devlet eðilmesin! Hukuka baðlý ve saygýlý bir yönetim, dünyanýn hiçbir yerinde kendisini böyle aþaðýlatmaz, aþaðýlatamaz. Bizim kültür geleneðimizde devlet bütün mukaddesatýmýzýn koruyucu yapýsýdýr, toplumsal deðerlerimizin en üstünüdür; kutsallýðý da bu anlamdadýr ve buradan gelir. Ona küfrettiremezsiniz efendim! Türk'üyle, Kürt’üyle ruh bütünlüðümüz parçalanýyor efendim!”

Nevzat Kösoðlu, meselelere millî ve manevî açýdan bakan bir aydýndý.

Bugünkü dünya(özellikle üçüncü dünya ülkeleri) kapitalizmin ve emperyalizmin cenderesinde nefes alma mücadelesi veriyor. Günümüzde Batý dünyasý ve ABD, zengin yeraltý ve yerüstü kaynaklarýna sahip olduðu hâlde geliþ(tiril)memiþ üçüncü dünya ülkelerini parmaklarýnda oynatýp sömürüyor. Kösoðlu, bunun nedenini yine bir Meclis konuþmasýnda þöyle dile getiriyor: “Sayýn üyeler, geliþmekte olan ülkelerin yokluðunu çektiði asýl þey, ne sermaye, ne yeraltý veya yerüstü zenginlikleridir. Geliþmekte olan ülkelerde var olmayan yahut yeterince olmayan þey, yetiþmiþ, elit insan gücüdür. Büyük iktisadî zenginliðine raðmen, meselâ bir Kuveyt’i eðer geliþmiþ ülkeler içinde göremiyorsak, bu yüzdendir.”

Kösoðlu’na göre gariban milletlerde huzur býrakmayan  “Emperyalizmlerin metotlarý deðiþmiþtir; ama zihniyetleri hep ayný kalmýþtýr. Maskeler her zaman deðiþebilir; ama gerçek yüz daima kuvvete tapan bencil zihniyettir. Emperyalizmlerle mücadele, ancak güçlü, düþünce istiklaline ve millî hassasiyetlere sahip olmamýzla mümkün olabilecektir.”

Altý asýr boyunca dünyaya huzur ve nizam getiren Osmanlý Devleti, ne zamanki asrîleþmek kýlýfýyla, þeklen Batýlýlaþmaya baþladý, iþte çöküþ emareleri de o zaman kendisini açýkça gösterdi. Bu da fert ve millet olarak topyekûn kendinden kaçýþý, güvensizliði ve geçmiþin mirasýný reddetme diyebileceðimiz davranýþ bozukluðunu beraberinde getirdi.  Tanzimat’la birlikte baþlayan bu süreç Osmanlý’yý çöküþe taþýdý. Meselelere millî ve manevî açýdan bakan ve hadiseleri isabetli olarak tahlil eden Nevzat Kösoðlu bu konuda da doðru tespitlerde bulunuyor: “Ýnancýný kaybetmiþ olan aydýnlarýmýz, kendinden, mukaddeslerinden, millî olan her þeyden kaçýyordu. Bu kaçýþ ona ruh istiklalini kaybettirdi. Yani insanî ve millî þahsiyetini. Yeryü­zünün bütün problemleri, korkularý, ýstýraplarý, sýkýntýlarý, meþakkatleri karþýsýnda onu ayakta tutan, onu cesur ve atak kýlan, onu meseleler karþýsýnda mað­lup edip, köleleþtirmeyen, tarihî misyonunu unutturmayan ruh gücünü çökertti; nizamý âlem peþinde olan dev cüceleþti. Bu kaçýþla Batýyla karþýlaþtý. O zamanlar Batý kapitalizmi, mektepler, mürebbiyeler, mason localarý, Osmanlý Bankasý ve Beyoðlu’nu zevk panayýrýna çeviren þuh kadýnlarýyla büyük taarruzundaydý kültürümüze karþý. Aydýnlarýmýz bu zevk ve þöhret âlemine çaðýrýlýrken, þairimizin ifadesiyle, kendilerinden azýcýk ihanet isteniyordu.”

  Merhum Nevzat Kösoðlu, Kur’an-ý Kerim’i kendisine pusula edinmiþti.

  Merhum Nevzat Kösoðlu, Kur’an-ý Kerim’i kendisine pusula edinmiþ, hayata onun penceresinden bakmýþ, mutlak anlamda inanmýþ(muttaki) bir insandý. Allah’a ve onun Peygamberine teslimiyeti, ona daima kuvvet vermiþtir. O; sevgiyi, cesareti ve gerçek hürriyeti Allah’a kul olmakta bulmuþ, bunu þu ifadelerle dile getirmiþtir:  “Ýnanan, heyecanla baðlanan insan hürdür ve sevgi doludur. Daha doðrusu, fýtratýndaki sevgi gücü hayata yansýmaya baþlar ve her þeyi kucaklar. Kültürü canlý ve kývrak, insanlarý rahat ve anlayýþlý kýlan temel bir faktör de budur. Ýnsan hürdür, çünkü imanla bütün korkularýndan kurtulmuþtur ve hayat karþýsýnda son derece cesur ve ataktýr. Ýman zayýfladýkça sevgi kaybolur ve fýtratýndaki korku, hayattan kendisine yansýmaya, onu kuþatmaya baþlar; o zaman, insan âtýldýr, korkaktýr ve hayatýn esiridir. Bütün beþerî büyüklükler ruh gücünün bu tür doðuþlarý ile gerçekleþir.”

Kendi sýkýntýlarýný unutup Türk-Ýslâm dünyasýnýn meselelerini kendisine mesele edinen Kösoðlu’nun söyleyecek çok sözü vardý. Söyleyeceklerini onlarca kitapta topladý. Söyleyeceklerini söyledi ve  “Dön!” emrine uyarak dünya sürgününü tamamladý. Dede Korkut’un dediði gibi “Gelimli gidimli dünya / Son ucu ölümlü dünya” Doðmak gibi ölmek de haktýr ve Hakk’tandýr. Bize düþen, ardýmýzda hayýrla yâd edilecek bir isim býrakmaktýr.

Birçok mütefekkirimiz ve idealist dava adamýmýz gibi, Nevzat Kösoðlu’nun da kadr ü kýymeti yaþarken bilin(e)memiþtir. Fakat onu herkes anla(ya)masa da, davasýyla hemhâl olanlar çok iyi anlamýþtýr. Zaten büyük adamlarý herkesin anlamasýný beklemek ham hayaldir.

Kösoðlu, ilhamýný Ýslâm'dan alan kutlu bir neslin hamurkârý oldu.

Ýnancýmýz odur ki bütün insanlar bu dünyaya ilâhî imtihan icabý gelirler. Herkes imtihanýný olduktan sonra sahneden çekilir. Sonra kulluk filmi ilâhî otorite tarafýndan seyredilerek puanlamaya tabi tutulur. Geçer not alanlar cennetle nimetlendirilir. Ne mutlu geçer not alabilenlere. Öyle de Nevzat Kösoðlu da her insan gibi bu dünya sahnesinde kulluk rolünü en iyi þekilde oynadý. Son nefesle birlikte o da her fani gibi sahneden çekildi.  Yapýp ettikleriyle dünyada hoþ bir seda býraktý. Kutlu bir neslin hamurkârý oldu.

Ýyi bir siyasetçi ve özgün düþünceli bir yazar olan Nevzat Kösoðlu, ayný ayda doðup ayný ayda ölen deðerli bir þahsiyetti. O, 10 Ekim 2013’te Ankara’da ikamet etmekteyken aramýzdan ayrýlmýþtýr. Tarih düþürmeleriyle tanýnan Ýsmail Yakýt, Kösoðlu’nun ölümünden sonra ona da þu tarihi düþürmüþtür. “Türk fikir hayatýnýn önemli kalemiydi/Dilerim mahþere kadar bâki kalýr yâdý/Rumî’den söyledi Yakut tarihini:“Hudâ, firdevsinde meskûn eylesin Nevzâd’ý.” Kösoðlu, ülküsüyle ve eserleriyle daima yaþayacaktýr. Allah rahmet eylesin.

Kaynakça: Konuþmalar, Nevzat Kösoðlu, Ötüken Neþriyat, Ýstanbul 1987