M. NÝHAT MALKOÇ

            Kiþi Vardýr Sözde Davasýyla Yükselir, Kiþi Vardýr Hakikat Davasýný Yükseltir

            Bazý insanlar vardýr ki davalarý için yaþarlar. Onlarýn bu fâni dünyada davalarý dýþýnda herhangi bir þahsî beklentileri ve çýkarlarý yoktur. Bazý sözde davalar da vardýr ki sadece kiþileri ayakta tutmak için birer köprü vazifesi görürler. Oldum olasý davasý için yaþayan asil insanlara gýpta etmiþimdir. Onlardaki eðilmezliðe ve bükülmezliðe hayran kalmýþým. Hele yolunda gittikleri dava hak ve hakikat davasýysa hayranlýðým katlanarak alabildiðine büyüdükçe büyümüþtür.

            Dünya kurulalý beri, ilelebet devam edecek olan kutlu Ýslâm davasý nice neferler tanýmýþtýr. Kimler gelmiþ kimler geçmiþ dünya denen bu koca sahneden. Yunus Emreler, Mevlânalar, Mehmet Akifler, Bediüzzamanlar, Cahit Zarifoðlular, Ýsmet Özeller, Necip Fazýllar ve  Sezai Karakoçlar bunlardan sadece birkaçýdýr.  "Bu dava, ayýya dayý demeyenlerin davasýdýr”  diyen Osman Yüksel Serdengeçti de bu güzel davanýn gözü pek neferlerindendi. Ýnandýðý dava uðrunda defalarca tevkif edilen Serdengeçti, dinî deðerlerin yok farz edildiði bir dönemlerde idam cezasýna bile çarptýrýlmýþtý.

            Kalemi ve Kelâmýyla Dosta Güven, Düþmana Korku Veren Bir Dava Adamý

            Bir ömür boyunca ilâhî hakikat davasý için yaþayan ve bugün neredeyse nesli tükenmekte olan necip insanlardan biri olan merhum Osman Yüksel Serdengeçti, güçlü kalemi ve etkili kelâmýyla düþmanlarýna korku, dostlarýna güven veren güçlü bir simaydý. Onun eserlerini okuyanlar ve fikir mücadelesini bilenler, davasýna olan baðlýlýðýna hayran kalýrlar. Çünkü hayatý boyunca eline geçen onca fýrsatý davasýnýn yürümesi için tepen ve yoksulluk içerisinde yaþayarak davasýný sýrtlayan bu büyük ülkü adamý, hâl ve hareketleriyle insanlara güzel mesajlar vermiþtir. Kendisini asla ön plana çýkarmamýþtýr, hatta yaptýðý fedakârlýklarý hep gizlemiþtir. Son dönem romancýlarýmýzdan Mehmet Niyazi, Osman Yüksel’i bakýn nasýl anlatýyor bizlere: “Cömertlik denince aklýma hep Osman aðabeyimiz gelir. Kendisine karþý çok tutumluydu. Lokantada kuru fasulye, pilavdan baþka bir þey yemezdi. Öðünlerinin çoðunu yayýnevinde peynir ekmekle savardý. Ama muhtaç olanlara her ay düzenli burslarýný gönderirdi. Nefis herkese tatlý gelir; ona harcanan cömertlik deðil harisliktir. Cömertlik baþkasýna karþý tavýrda kendini gösterir. Her Ankara’ya gidiþimizde, mutlaka Denizciler Caddesi’ndeki yayýnevine uðrardýk. Ekseriyetle kapalý olurdu; çünkü hep bir yazýsýndan dolayý polis tarafýndan aranýrdý. Kapýya yapýþtýrdýðý; ‘Ýþ dolayýsýyla seyahatteyim’ veya ‘Memleketteyim’ yazýsýný okur, esprilerini hatýrlar, üzüntüyle dönerdik.”

            Asýl adý "Osman Zeki" olan Osman Yüksel Serdengeçti, 15 Mayýs 1917'de Antalya'nýn Akseki ilçesinde dünyaya gelmiþti. Babasý Akseki müftülerinden Salim Yüksel'dir. O, Diyanet Ýþleri eski baþkanlarýndan Ahmet Hamdi Akseki'nin yeðenidir. Ýlkokulu Akseki'de, ortaokulu Antalya'da okumuþtur. Ankara Atatürk Lisesi'nden mezun olmuþtur. Liseden sonra Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih Coðrafya Fakültesi Felsefe Bölümüne girmiþtir. Serdengeçti, son sýnýfta okurken 3 Mayýs 1944 tarihinde öðrencilerin dahil olduðu Türkçülük-Turancýlýk olaylarý gerçekleþmiþtir. Osman Yüksel bu olaylara karýþtýðý gerekçesiyle tutuklanarak sýkýyönetimin icra edildiði Ýstanbul'a gönderilmiþ, tutuklanarak hapse konmuþtur. Hapiste türlü iþkencelere ve baskýlara maruz kalmýþtýr.  Hapiste meþhur Türkçü ve Turancý þair ve yazar Nihal Atsýz  koðuþ arkadaþlarýndan biridir. Burada üç buçuk ay tutuklu kaldýktan sonra suçsuz olduðu kararýna varýlarak serbest býrakýlmýþtýr.

            "Yüksel Vekâletin Alçak Vekiline" Hitabýyla Baþlayan Zehir Zemberek Bir Dilekçe

            Samimi bir dava adamý olan Serdengeçti, Müslüman bir ülkede yaþasa da hep hor ve hakir görülmüþtür. Ýnanç ve düþüncelerinden dolayý büyük haksýzlýklara uðrayan Osman Yüksel, hapisten çýktýktan sonra, son sýnýfýnda okuduðu okulu bitirmek için kendisine sýnav hakký verilmesini istemiþse de isteði zamanýn Milli Eðitim Bakaný Hasan Ali Yücel tarafýndan kabul edilmemiþtir. Buna çok sinirlenen Serdengeçti "Yüksel Vekâletin Alçak Vekiline" hitabýyla þu dilekçeyi yazarak bakanýn önüne býrakmýþtýr:  "3 Mayýs 1944 hadiselerine öncülük yapmak, gençliði kýþkýrtýp tahrik etmek suçuyla Dil-Tarih ve Coðrafya Fakültesi’nin Felsefe Þubesi’nin son sýnýfýnýn son noktasýnda bir telefon emrinizle okuldan atýlan, ben Osman Yüksel, Ýstanbul’a sürülüp Örfi Ýdare Komutanlýðý'nýn emrine teslim edildikten, tabutluklara týkýlýp zincirlere vurulduktan sonra suçsuz olduðum anlaþýlmýþtýr. Kader beni yine sizin karþýnýza dikmiþtir. Hakkýmý istiyorum efendi, hakkýmý! Senden bahþiþ istemiyorum!Ýmtihan hakkýmý ya verirsin ya zorla alýrým. Beni, tuttuðum yoldan Yücel deðil, ecel gelse döndüremez! Bu aþký, bu ateþi hiçbir þey söndüremez"

            Hakk'a Tapan, Halký Tutan Bir Mecmua: Serdengeçti

            Merhum Osman Yüksel Serdengeçti, tarifi müþkül çok zor þartlar altýnda hiçbir maddi karþýlýk beklemeden Türk-Ýslâm davasýna sayýsýz hizmetler etmiþtir. Önce “Baðrý Yanýk” sonra “Serdengeçti” dergilerini çýkarmýþtýr. Onun büyük zorluklarla ve gayretlerle çýkardýðý Serdengeçti dergisi Türk-Ýslâm davasýnýn o zamanki en mühim adresi olmuþtur. Bu sýra dýþý derginin birinci sayýsýna baktýðýmýzda “Hakka Tapar, Halký Tutar”  sözünün büyük puntolarla yazýldýðýný görürüz. Bu, söz konusu derginin bütün sayýlarýnda yer almýþ bir slogandýr. Yine derginin birinci sayýsýnýn ikinci sayfasýnda þu görüþlere yer verilmiþtir: “Serdengeçtiler her türlü kötülüklerle amansýz bir þekilde mücadele etmek için ortaya atýldýlar. Onlar ilhamlarýný Allah sevgisinden, millet sevgisinden, vatan sevgisinden alýyorlar. Gençler! Aþýnmamýþ vicdanlarýn gür sesleri… Siz de bu çetin yolda pervasýzca yürümeðe yemin edenlerin safýna, Serdengeçtiler kafilesine katýlýnýz! Serdengeçti bütün sayfalarýný size açmýþ bulunuyor; duygularýnýzý, fikirlerinizi hatýra defterlerinize yazar gibi bize yazýp gönderebilirsiniz. Burada meþhur imzalar yok. Akýl hocalýðý yapanlar yok. Biz bizeyiz. Genç istidatlarý tanýtmak, vatan duygulu, millet sevgili memleket çocuklarýný bir araya toplamak istiyoruz.”

            Merhum Osman Yüksel, 33 sayý çýkabilen “Serdengeçti” isimli derginin hem sahibi, hem yazarý, hem editörü hem de çalýþanýydý. Dergide yayýmlanan yazýlarýn yarýsýný kendi kaleme alýrdý. O, Kur’an okumanýn, yayýnlamanýn ve  satmanýn yasak olduðu  zor dönemlerde “Hakka tapar, halký tutar” sloganýyla yayýmlanan bu dergiyi tek baþýna sýrtlamýþtý. Tabir caizse üzerine ateþten bir gömlek giymiþti. Dergi çýkar çýkmaz mahkemelik olmuþtu. Çünkü fincancý katýrlarýný ürkütmüþtü.

            Bugünkü büyük dergilere baktýðýmýzda bunlarýn çoðunun sabit ve maaþlý kadrolarý olduðunu görürüz. Bu aylýk yayýn organlarý, kalemi güçlü olduðu halde köþede bucakta kalmýþ isimlere öyle kolay yer vermezler. Onlar için mühim olan, milletçe tanýnmýþ þair ve yazarlarýn adýnýn büyüklüðünden faydalanýp okur toplamaktýr. Merhum Osman Yüksel’in Serdengeçti dergisi garibin ve mazlumun yanýnda yer aldý hep… Yazarlarý da Ýstanbul etrafýnda yaþayan þiþirilmiþ isimlerden ibaret deðildi. O, birikimi ve kabiliyeti olduðu halde adýný duyurma fýrsatý bulamamýþ genç kalemlerin sesi olmayý yeðlemiþtir. Onun içindir ki mazlum halk tarafýndan üstün kabul görmüþtür. Fakat her sayýsýnda deðiþik sudan sebeplerle kapatýlma tehlikesiyle karþý karþýya kalmýþtýr. Çünkü o, hakikatleri eðip bükmeden, gür bir sesle haykýrmayý yeðleyen sahici bir yayýn organýydý. Daima mazlumun ve maðdurun yanýndaydý. O zamanýn marksist-sosyalist zihniyetli idarecileri bunu öyle kolay kaldýramýyordu. Onun için her fýrsatta Serdengeçti'yi susturmanýn yollarýný arýyorlardý.

            Serdengeçti Kendisiyle Bile Alay Edebilen Bir Nüktedandý

            Osman Yüksel Serdengeçti nüktedan bir insandý. En zor zamanlarda bile yüzünden tebessüm eksik olmazdý. Sözü hiç evirip çevirmez, direkt söylerdi. Ýslâmî ve insanî hakikatlerden rahatsýz olanlarýn ne düþüneceði onu ilgilendirmezdi. Kendisiyle barýþýk bir insandý.  Þahsî eksiklikleriyle ve hastalýklarýyla da alay ederdi. Ömrünün son demlerinde parkinson hastalýðýna yakalanmýþtý. Elleri titriyordu. Bu haldeyken kendisine  bir bardak çay getirdiler. Þekeri bardaða atmakta bile zorlandý. Elindeki kaþýðý bardaða sokmakta güçlük çekti. Bu aciz durumdayken þu nükteli sözleri sarf etti: “Hey gidi Osman hey! Bir zamanlar Türkiye’yi karýþtýrýrdýn, þimdi bir çayý karýþtýramýyorsun!”

            Serdengeçti siyasete atýlarak 1965-1969 yýllarý arasýnda Adalet Partisi'nden Antalya milletvekilliði yaptý. Fakat sert söylemleri sebebiyle Adalet Partisi'nden ihraç edildi. Ayrýca milletvekilliði sýrasýnda kravat takmadýðý için uyarý aldý. Ýkazlarý dikkate almayýnca da genel kurula giriþi yasaklandý. Bu kez beline baðladýðý kravatla içeri girdi, yakasýna takmasý gerektiðini söyleyenlere “Kanunda nereye takýlacaðý belli deðil. Ýstediðim gibi takarým” diye karþýlýk verdi. 

            Serdengeçti'nin nüktelerinden biri de hayatýndaki Ýsmetlere dairdir. Rahmetli Osman Yüksel'in -kendi ifadesiyle- hayatýný heder eden iki Ýsmet vardýr. Biri Ýsmet Ýnönü, diðeri eþi Ýsmet Haným'dýr. Kendisinin hiç çocuðu olmadýðý için bazen yarý þaka yarý ciddi þu sözü tekrarlamýþtýr: "Hayatta iki Ýsmet'ten çok çektim. Bu Ýsmetlerden birisi beni zürriyetimden etti. Hiç çocuðum olmadý. Diðer Ýsmet ise -Ýsmet Ýnönü de - beni hapishanelerde hürriyetimden etti..."

            Þair Yavuz Bülent Bakiler, Kýbrýs meselesinin zirvede olduðu 60'larýn sonu, 70'lerin baþlarýnda, büyük bir coþku içinde Kýbrýslý kardeþlerimize bir þiir yazar. Þiir her dizede, kafiyeyi saðlayan "daþ" sesleri ile bitmektedir. Gönüldaþ, karýndaþ, ülküdaþ, arkadaþ, yoldaþ, sýrdaþ vs. Yavuz Bülent Bakiler, þiirini Osman Yüksel Serdengeçti'ye okutur önce. Merhum Serdengeçti þöyle bir inceler þiiri ve Yavuz Bülent Bakiler'e tebessüm ederek, "Çok güzel, çok beðendim; ama þiirde o kadar çok "daþ" var ki, bu daþlarý Akdeniz'e döksek, Kýbrýs'a kadar yürürüz alimallah."

            Kendisiyle ilgili hiçbir þeyi dert etmeyen Serdengeçti, bir sohbet esnasýnda yaptýðý nüktelerle, lâtifelerle ve vezinli konuþmalarla etrafýndakileri kahkahalarla güldürüyordu. Bu konuþmalardan birinde yanýndakilere "Sekiz defa mahpus, bir defa mebus oldum." diyordu.

            O, Gücünü Hakk'tan ve Hakikatten Alan Mefkûreci Bir Gençliði Özlüyordu

            Gelmiþ geçmiþ Türk aydýnlarý içerisinde Serdengeçti kadar gözü pek, lafýný sakýnmaz, özü sözü bir, mücadeleci ve fedakâr bir aydýn görmek pek müþküldür. O, kendi geleceðini deðil, gençlerin yarýnýný düþünüyor ve onlar için bir þeyler yapmanýn onurlu mücadelesini veriyordu. "Nerde akþam orda sabah" düþüncesindeydi. Hayatýnda þahsî beklentileri yoktu. “Bir lokma bir hýrka” anlayýþýnda olan þehirli bir derviþti. Issýz daðlarda deðil, baþkent Ankara’nýn ortasýnda çetin mücadeleler vererek derviþ olabilmenin ve derviþ kalabilmenin zorluklarýna katlanarak gençliðe iyi bir örnek olmuþtu. Önemli olan daðda deðil, þehirde derviþ olabilmekti. O,“Bir Kahraman Bekliyoruz” adlý þiirinde gelecekte nasýl bir insan modeli, nasýl bir gençlik, nasýl bir kimlik ve kiþilik arzuladýðýný þöyle ifade ediyordu: “Savletinle titresin yeniden doðu-batý/Ve kurulsun Allah’ýn ebedî saltanatý/ Sinesinde birleþsin saða sola sapanlar,/ Kahrolsun Hak dururken zorbalara tapanlar!/ Çýk, nerdesin, zuhur et! Biz seni bekliyoruz/ Yýllardýr yollarýnda yorgun emekliyoruz.”

 Durmadan akan coþkun bir nehir misali olan bu dünyada, bizler de hayata gönül gözüyle bakan Serdengeçti'nin tarif ettiði, gücünü Hakk'tan ve hakikatten alan mefkûreci bir gençliði özlüyor, büyük umutlarla ve sabýrla yolunu bekliyoruz. Fakat bu mefkûreci neslin hamurunu biz yetiþkinlerin yoðuracaðýný da biliyoruz. Bunun için de dillerinden kelime-i tevhidi düþürmeyen, ilâyi kelimetullah peþinde koþanlarýn izlerini kendilerine iz eyleyen usta hamurkârlara ihtiyaç vardýr.

Türk-Ýslâm Ülküsünün Baðrý Yanýk Aðabeyi: Osman Yüksel Serdengeçti

            Osman Yüksel, bu fâni dünyanýn þatafatýna, malýna ve mülküne hiçbir zaman itibar etmedi. Dünyalýklar ona göre deðildi. Ýmkâný ve çevresi olduðu hâlde hiçbir makama talip olmadý. Fakat hiçbir zaman sessiz ve içine kapanýk da yaþamadý. Ýslâm'ýn gür sedasý oldu son nefesine kadar.

             Türk-Ýslâm ülküsünün baðrý yakýn aðabeyiydi Serdengeçti. O, sefayý elinin tersiyle itip her daim cefaya talip olandý. O, bir kanaat (önd)eriydi. Nefsinin dizginlerini daima elinde tutandý. Sofrasýnda pahalý yiyecekler olmadý hiç. Peynir ekmeðe talim etti bir ömür boyunca. Dünyada canýndan baþka  kaybedecek bir þeyi de yoktu. Onun için de inandýðýný ifade etmede asla tereddüt etmedi. O, kahpeye minnet etmektense sehpaya yürümeyi tercih eden adam gibi adamdý.

            Osman Yüksel Serdengeçti deyip de geçmeyin. O, zorlu bir döneme damga vurmuþtur. Millet olarak ona çok þey borçluyuz. O, Ýslâm davasýnýn yýlmaz mücahitlerindendi. Hakk ve hakikat uðrunda yürümeyi, nokta kadar menfaat için virgül gibi eðilmemeyi, izzeti ve iffeti ondan öðrendik. Azmi, mücadeleyi ve direniþi onun davranýþlarýndan gözlemleyerek þahsiyetimize nakþettik. Fikir namusunun ne demek olduðunu eylemleriyle o öðretti bize. O, bize nasihat etmedi; önümüze capcanlý bir model koydu. Bizler onun sözlerini deðil, yiðitçe eylemlerini kendimize þiar edindik.

            Kalemi ve Kelâmý Namus Bilen Yerli Bir Münevver: Osman Yüksel Serdengeçti

            Bir dava adamý olan Osman Yüksel Serdengeçti'nin derdi þairlik filan deðildi. O, düþüncelerini muhataplarýna daha kolay ve etkili aktarabilmek için þiiri bir araç olarak kullanmýþtýr. Onun bütün þiirlerinde savunduðu bir düþünce vardýr. O, þiirlerinde yaygýn olarak hece ölçüsünü kullanmýþtýr. Serdengeçti, þiirlerinde "kahramanlýk, mukaddesat, aile, Türk dünyasý, Müslümanlarýn gaflet içerisinde oluþu, hüzün, Ýslâm, Türklük, vatan sevgisi, þehadet, esaret, hürriyet, Mevlâna, cesaret, zamanýn kötülüðü" gibi konularý ele almýþtýr. Yazdýðý her þiir epik ve didaktik özellikler taþýr.

            Osman Yüksel Serdengeçti kelâmý namus bilmiþ, kalemini asla satmamýþ, onu Hakk'ýn ve hakikatin emrine vermiþ, ömrü boyunca hak bildiði yolda yürümüþ ve kýlýç gibi keskin kalemiyle birbirinden kýymetli eserler yazmýþtýr. Gençlerin þahsiyet kazanmasýnda ve kimliklerinin teþekkülünde etkili olan bu eserler þunlardýr: "Mabedsiz Þehir, Bu Millet Neden Aðlar?, Bir Nesli Nasýl Mahvettiler?, Ayasofya Davasý, Mevlâna ve Mehmet Akif, Türklüðün Periþan Hâli, Gülünç Hakikatler, Kara Kitap, Müslüman Çocuðunun Þiir Kitabý, Radyo Konuþmalarý, Akdeniz Hilalindir"

            Serdengeçti'nin "Kanunî Devrinde Bir Sefirin Hâtýratý "(O. G. de Busbecq), "Ýlimler ve Sanatlar Hakkýnda Nutuk" (J. J. Rousseau), "Beynelmilel Yahudi" (H. Ford), "Sokrat’ýn Müdafaasý" (Eflatun), "Peygamber Kahraman Muhammed" (Thomas Carlyle) adlý çevirileri de vardýr.

            Mevlânâ Celâleddîn-i Rûmî, Yûnus Emre, Mehmed Âkif Ersoy, Nâmýk Kemal, Ziya Gökalp ve Nurettin Topçu gibi mutasavvýf, þair ve düþünürlerden etkilenen Osman Yüksel Serdengeçti; Yeni Ýstanbul, Zafer, Türk Yurdu, Millî Gazete, Çaðlayan gibi gazete ve dergilerde birbirinden kýymetli yazý ve þiirler yayýmlamýþtýr. Batý'nýn klasik sayýlabilecek þair, hikâyeci ve romancýlarýndan Lamartine, Lermentof, Dostoyevski, Puþkin ve Çehov gibi isimleri kendine daha yakýn bulmuþtur. Bunlarýn yanýnda Köroðlu, Karacaoðlan, Ferhad, Âþýk Hüsnü gibi halk þairlerinin de etkisinde kalmýþtýr. Fikirlerine katýlmasa da Nazým Hikmet'le Sabahattin Ali'nin sanat yönünü takdir etmiþtir.

            Serdengeçti Korkuyu Korkutan, Hapishanelerle Barýþýk Hakk ve Hakikat Adamýydý

            Büyük bir dava adamý olan merhum Osman Yüksel Serdengeçti korku nedir bilmeyen, asla gelecek endiþesi taþýmayan, ele avuca sýðmayan, kolay zapt edilemeyen cesur ve mücadeleci bir insandý. Serdengeçti dergisinde yazdýðý yazýlar yüzünden baþý belâdan bir türlü kurtulamamýþtýr. Onun hapishaneyle ilgili duygu ve düþüncelerini anlattýðý "Hapishane Türküsü" adlý þiiri acýklý bir eserdir. Þöyle diyor bu þiirinde: "Yýkýlasý hapishane damlarý anam/Yandým Allah yandým, daha mý yanam/Ýçtiðimiz gözyaþý, ekmeðimiz gam/Yýkýlasý hapishane damlarý anam/Yandým Allah yandým, daha mý yanam//Her yeri kaplamýþ bir kara duman/Geçmiyor, geçmiyor þu kahpe zaman/Bir af çýkmazsa da hâlimiz yaman/Yýkýlasý hapishane damlarý anam/Yandým Allah yandým, daha mý yanam//Feryadýma ses vermez, duvarlar dilsiz/Geçiyor baharlar çemensiz, gülsüz/Kötürüm gibiyim ayaksýz, elsiz/Yýkýlasý hapishane damlarý anam/Yandým Allah yandým, daha mý yanam."

            Hayatýný Türk-Ýslâm davasýný savunmakla geçiren Osman Yüksel Serdengeçti, yaþlýlýk yýllarýnda da çizgisinden ve mücadelesinden asla vazgeçmemiþtir. Son nefesini verene kadar hep ayný çizgide kalmýþtýr. O, heyecanýný hiçbir zaman kaybetmese de yaþlýlýðýn getirdiði fizikî olumsuzluklara dur diyememiþtir. Yaþlýlýk yýllarýndaki deðiþimini bir þiirinde þöyle dile getirmiþtir: "Artýk iþ kalmadý yârenler bizde/Tökezliyor olduk yazýda düzde/Þairdik, hatiptik, yazardýk sözde/Ekmeði yemeðe aðýzda diþ yok/Dedik ya efendim bizlerde iþ yok//Sað yaným titriyor, sol yaným tutmaz/Nabzým tekler durur, muntazam atmaz/Ayaðým bir türlü ileri gitmez/Aðzým her an kuru, gözümde yaþ yok/Artýk bundan böyle bizlerde iþ yok//Yakýný uzaðý seçemez oldum/Bir ufak hendeði geçemez oldum/Bir bardak soðuk su içemez oldum/Tatlýlarda bile lezzet yok, tat yok/Benim bu hâlime takacak ad yok//Yaþýtlarým birer birer ölüyor/Yeþil yaprak kara toprak oluyor/Azrail de baþ ucumda soluyor/Üstüme dikmeye aðaç yok, taþ yok/Arkamdan vermeye yemek yok, aþ yok."

            Çýkardýðý Serdengeçti dergisinin adýný, soyadý olarak kullanan Osman Yüksek Bey yaþadýðý sürece hiç kimseye eyvallah etmedi. Her neyi varsa garip gurabayla paylaþtý. Biriktirmekten deðil paylaþmaktan keyif aldý. Þahsî çýkarlar peþinde koþmadý; hayatýný davasýna adadý. Hilesiz, hurdasýz yaþadý. Hiç kimseye kötü rüya görmedi. Daima yerli ve millî bir duruþ sergiledi. Milliyetçiliðiyle, muhafazakârlýðýyla ve dindarlýðýyla inkiþaf etti. Kendi dertlerini unutup etrafýndakilerin dertleriyle dertlendi. Ayasofya'nýn paslý zincirlerini çözmek için var gücüyle çalýþtý. Kendisi yarý aç yarý tok gezerken fakir öðrencilere burs verdi. Nefes aldýkça kötülerle ve kötülüklerle mücadele etti. Yazarken ilhamýný Allah, vatan ve millet sevgisinden aldý. Halkýn ve Hakk'ýn yanýnda ve yakýnýnda durdu.

            Ömrü boyunca elif gibi dik duran, þahsî çýkarlarýný deðil, ümmetin menfaatlerini önceleyen, Allah'tan baþkasýnýn karþýsýnda eðilmeyen büyük dava adamý Osman Yüksel Serdengeçti, 1983'ün 10 Kasým'ýnda Ankara'da vefat ederek çok sevdiði Rabbine kavuþmuþtur. Sonbaharýn son günlerinde, baþkentteki Cebeci Asrî Mezarlýðý'nda topraða verilmiþtir. Allah rahmet eylesin. Ruhu þâd olsun.