1
Hangi düştün, hangi düş’ ün muadili
bir yemindin ve de bir gerçek: ifa ettiğim bir görevden fazla sevmiştim seni
şakıyan sözcüklerim huzura delalet bazense isyankâr ve işte şerh düştüm
ayrılığa: mıntıkamda saklı yalnızlığımla şiar edindiğim yas nasıl ki bir yasa
ve yaslandığım o devasa çınarın yıkıldığı sabitlendi işte gözümde de özümde de.
Havsalamdan taşan sözcüklerin muadili
Eskiyen ama esnemeyen bir sevdanın
müdavimi
Harlanmış heceler
Kutup Yıldızının da göz kırptığı
Bir hale ki ya da hare aşkın derdest
varlığına sarılı
Sonra da gözden ve dalından düşen bir
yaprak gibi
Sırtını sıvazladığım hüzne muktedir
ve kadir bir ağıt ki
Anıt bildiğim gecenin mimarisi
Soldan sağa saydığım bir törende
vazgeçtiklerim
İman gücüme sadık neferi olduğum
sevginin
Kök hücresi ile iyileşen bir cihan
gibi
Beklemeye aldığım iç sesim ve sevgi
Gel gör ki sevmeden de geçmezken
hayatın her saniyesi.
Ücra idi yüreğim
Ufukta saklı bir ışık bir hadis
Surelere serili bilinmezin hikmeti
Kaybolan bir resim misal
Kaybettiğime de kani dünya
Dünyanın malından mülkünden çoktan
geçtiğim
Hazan benzeri bir mevsimse dikili
başucumda
Mezar sessizliğinde gecenin kayıp
giden düşleri
Adeta tırmandığım gök kubbe
Esen rüzgâra anlamlar yüklediğim
Bazen dünü bazen günü kürediğim
Ve küstüğüm dünyada saklı ahvali
Peşinen sevmiştim de girizgâhında
yaşamın
İlk ve son vazifem elbet dilimde
Besmele
Yürekten ırak binlerce sözcük
Gel gör ki:
Kalemi her elime aldığımda saydığım
şafakların da
Yoktu haddi hesabı
Günü kovup kapından geceye askıntı
bir hüzün
Belki de hüzne ve aşka dönük yüzüm
İlla ki üzülecektim her sevdiğimde
Hazanın muhteris kopan yaprakları
Aşkın süremediğim saltanatı
Bir koşu sevdiğim
Bir gözün üstündeki kaşın dahi suç
olduğu
Ve işte tüm suç unsurları ile infaz
edildim
Yargısız infaz bense pervazındaydım
gecenin.
Hem sevdiğim kadar pervasız
Aşktı bu aşk: özlem olmadan imkânsız
Yine de addedildiği kadar mutluluğun
ve aşkın uzağında
Bakaya kalan gülücüklerim haddi
hesabı da yoktu işte yalnızlığın
Bir kuytu
Belki de içine düşülesi bir kuyu
Hem sarmalında hayatın
Hem de diğer cihanı şimdiden
yaşadığım
Araf’ta saklı varlığım ve s/onsuzluk
Akışına bıraktığım kadar da
huzurluydum
Lakin emsalsiz ve pervasız bir sevdanın
da kursağında takılı iken özlem
Yâd edilesi mazim ve bilinmez güftem
Bilindik olansa sadece Yaratan
Aşina olduğum kadar yalnızlığıma
Kimsesizliğimi sonlandırana
teslimiyetim
Vuku bulan yeni bir gün daha geçip
gitti işte
Geceye şerh düşülesi bir yıldız olsam
ne ki?
Kayıp giden nice umut nice insan
ellerimden
Hayallerimin dahi üstünü örterken
Bir şiirden fazlasıydım
Bir hikâye ne ki?
Yazdığım yüzlercesi
Niyazım nazım kabul buldu madem Allah
katında
Ve hep de sevdiğim gibi sonsuzluğa
müptela
Haiz olduğum o tek zerremle
D/okunmak varsa yoksa sonsuzluğa…