Rüþtünü ispatlamýþ bir renktin, Lavinia

Çürük elmanýn sapýndaki tat kadar

Yanýk kokan yüreðinde saklý teferruat

Sözcük iklimi ve sen, Lavinia

Tutkulu bir aþktan öte

Hibe ettiðim sevginin paralelinde

Öncem yoktu benim, Lavinia

Anda saklý iken mevcudiyetim

Yarýnlarýn ihtimal dâhilindeki varlýðý

Yokluk ile sýnanmýþken bir ömür

Varsýn noksan olsun üç beþ duygu

Kat ettiðim yollardan kalan geride

Elbet Huda’nýn eseriyim bu bilinmez minvalde

Anlatým bozukluðu insanlarýn

Bir düþ bir gerçek ve kayýtsýzlýk

Ýhbar ettiðimdin sen Tanrý’ya

Ýhtiva eden neyse yüreðin intiharý

Nabzýný alamazken bu sevginin

Kim bilir nerede saklý mutluluk payý?

Mevsim ve gölgen

Esaretim deðil sahip olduðum nezaketim

Ses etmeden sevdiðim doðru

Bir sus payý söylemdi madem yazdýðým her þiir

Bekasý yoktu iþte bu aþkýn

Kimine göre Mecnun

Kimine göre imkânsýzlýkta

Saf tutan þaþkýn yüreðim

Kümülatif bildirgesi ömrü hayatýn

Nazlý bir çiçek nazenin bir kelam

Aþkla örtüþen her duygu karþýlýðý dahi olmayan

Ýçten bir selam.

Hükmedene itikadým

Yüzü suyu hürmetine yaþamanýn

Bir ibaresi bir emaresi varsa insanýn

Duygulardý kat çýktýðým

Mevsimden arda kalan o güneþ ýþýðý

Oysaki kýþtým ben kýlýfýna uydurmadýðým

Ne yalaným vardý ne kadere itirazým

Muðlak gölgeler saklý baþucumda, Lavinia

Sevecen yüreðimden seken tek kurþun

Kaybolmanýn meali bulmaksa kendimi,

Yaþattýðým

Bu son hayali kabul etsin yeter ki Rabbim