Âdem Hocamın, ‘’Avucuma Gizlediğim
Hüzünler’’ ve de sevgili Aslıhan Hanımın, ‘’Kayıp’’ isimli şiirinden akabinde Mehmet
Hocamın son şiiri ‘’Kayıp Bulundu’’ şiirinden özümsediğim esinti neticesinde naçizane
kaleme aldığım…
Hayatı yaşanır kılan güzellikler
saklı ve biz bunları bulma ve koruma telaşında yaşarken güzellikleri de
birbirimizle pay etmenin verdiği hoşlukla huzur buluyoruz.
Elbet sevgili Edebiyat Evi: huzurun
ve dostluğun ve edebiyatın adresi…
İyi ki iyi ki varsınız…
Sessizlik idi adeta özeti günün,
tebessümler yüklenip de çıktığın yolda saklıydı her gerçek.
Gerçek olduğun kadar da sıkıcı
resimler
Hani, özet geçtiğimiz dünün skalası
İçin için dertlenen şiirler
Hüzün makamında takılı iğnesi pikabın
Soyut bir alfabede belki de
ağırladığın
İçindeki cennette mi saklı keramet…
Düş mahsulüsün, sen
Düşmek bilmedi dertler yakandan.
Yana yakıla yaşadığından da kime ne?
Sadece sabrınla iman gücüne
sığınmanın ötesinde
Ne saklı tutar ki seni dimdik durduğun
zeminde
Düşmekle deşmek arasındaki tek fark
Yokluğunla ihya olacaktır insanlık
Lakin sana verilen zaman dolmadan
Gözlerin de bir dolup bir boşalmadan
Hür bildiğin değil hem hayat
İçinde yaşadığın boşluk
Ah, o günler nasıl da tüter gözünde.
Pervasız olan elbet yükün yüreğin
Yorulduğu yere hep mi çadır kuracak
ruhun?
Sefil tanısında mevsimin
Bir düş küresinde yaşadığın kadar
Yaşattığın hayallerine ektiğin
Umudun defansı
Yanıp sönen ışığın bazen etrafa
yaydığı
Efkârı
Bilemezler asla bilemezler
Anlattığın ne ki diyemediklerinin yanında?
Domino taşı gibi duygular
Yan bastıkça hayat denen köprüde.
Uğurla dilediğini dilemediğini
Tezat bildiğiyse insanların, aşka
düşkünlüğün
Semasında saklısın ömrün
Sefasını süremediğinden de öte
Bilinmeze gebe her yeni gün
Koyu gölgelerden kaçtığın ne ki?
Kaçamadığın elbet kendin
Kaybolmanın ertesi
Bir şiire denk düştüğün
Şiirler dahi yetmezken
Kıyama durduğunun ertesi
Açılacaktır elbet o kapı.
Kayıp bildiğin neyse unut
Unutulduğun tek gerçek üstelik
Ve de unutulacağın
Oysaki yürekte nasıl da saklıydı onca
dilek.
Dilediğinden önce
Dillendirme varsın yaranı
Yâd ettiğin dünde bir gölge
Mahşeri kalabalığın esiri olmadan
Yaşadığın yeter
Hep de yaşadığın ve uğruna
yaşattığın:
Allah rızası için
Ve de sevdikçe Allah’ın nezdinde
Sıra kendine de gelecekken…