Şimdi evet, şimdi öfkeli bir yıldız olmak vardı

Yine geceyi boykot eden;

Belki de derli toplu bir günce

Yine güneşin ışığına hasret.

 

Belki de ölümüne sevmek vardı;

Yine evrenin arz ettiği

Ve kaçarken kovalanmayı şerh düşen o kaderin izi.

 

Hadi, yitip git sen de, demekse meziyet

Ölü bir şiir olmaktan gayri ne mi gelir elden

Demeyi düşünmek bile haylice eziyet.

 

Gün de şaibeli ömür de;

Şiir de ıslak zemin de;

Belki de eremediğim mertebeye özlemim

Her günü derleyip de şiir tadında

Sevgi kadar elzemim.

 

Hakkın rahmetine nasıl ki doyamaz benlik

Bir ucundan da sen tut şu şiirin,

Demek bile gönlün mabedi;

Sunumunda ne ise ömürlük duygulardan çıkıp da yola

Varmakla dönmek arasında

Attığım sayısız çentiğin şerrine binaen

Bir de sabrıma katık yaptığım

Şükür giyindiğim ömre hürmeten.

 

Sonları nasıl ki sevmedim

Ne sonlandırmayı ne de solmayı diledim

Yine de hecelerime serdiğim rehaveti kucakladı meleklerim

Ben ki hasretin nazarında şaibeli bir hayaletim.

 

 

( Ölü Bir Şiir Olmaktan Gayri... başlıklı yazı GÜLÜMM tarafından 2.11.2017 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu