1 Düşmüşken Yolum Umut Tezgahına...


Körebe oynadığım sarnıçta,

Gök kubbenin de şavkına münhasır,

Deme kaygımdan uzak denden çektiğim

Dün mizaçlı ikbalim:

Yine pek bir pejmürde aklımın yarımadası

Kurtarılmayı bekleyen lahitinde

O şaibeli şarkı.

 

Kinin de meşrebin de kayda değer uzağında,

Sarmalında hidayetin artık hangi ara duraksa:

Belki de bir sevi dilinden yoksun

Belki de ertelemeyi maharet bildiğim

Ellerinde yarın mizaçlı güftelerin

Sonralarıma şerh düştüğüm

Kayıp bir şiirin de naif seyri

Yine akıl dışı

Ve zorba bir ahkâm ve yine

Sıra dışı

Baştan ayağa pejmürde

İçimde ne ise şakıyan.

 

Bir söyleyip bir susmayı bilmeden

Akıl dışı serenadında gök kubbenin

Her sağanağı yine rahmet bilen

Demenin de ötesi kavuşmak aşkına

Gök mizaçlı yüreğin de kapılıp ihtişamına

Ve ben- merkezli sirayetin yetim düşmüş

Hangi imgesiyse satır başı.

 

Durduk yere yazmak ne haddime, demenin de bedeli

Olsa olsa hele ki;

Sağ gösterip solda yamulmuş bin bir hece,

Senden ayrı senden gayrı

Bir de iflah olmaz bir aşkın pençesinde iken

Yine gömdüklerime layık gördüğüm

Mezar taşı.

 

Sanrılardan geçtim madem

Kıblemde hep mi hüzün hep mi sitem?

Diyen kargacık burgacık bir şiir müsveddesi

Sanırım dibi yanmış bir de kafiye özentisi

Dış mihraklı bir hikâyeden çıkıp da yola

Derlediğim, dertlendiğim

Dümdüz yassı ada misali

Edindiğim her izlenim;

Yine kıvancın mercii,

Yine göklerin kıskandıran miri

Hangi kuvvetse

Yine gönlün de refahına,

Ferahına katık sayısız surede

Dilim döndüğünce

Ettiğim her duayı kabul görse keşke.

 

Yine İlahi Gücün tutanağında bir mazlum,

Satırları kalıp,

Hayatı da yargı ile dolu

Hele ki içli dışlı sevgi denen basireti bağlanmış olmaktan

Çok öte

Sevmeyi şiar edindiğim

Şu savunmanın kendimce bir lehçede

Büyüttüğüm çocuklarım kadar da kutsalım.

 

Yine dingin ruhun özlemi,

Yine bilinmezin de neferi

Benden ziyade bize uzanan,

Senden ziyade sizli bizli öğeleri katık yapıp da ömre

Sonramı uyuttuğum sarmalında;

Kalbimi avuttuğum derdin de kabzasına

Attığım sayısız çentik;

Gönülden gönle sunumu hangi şiirse

Yine dilimde ölümüne sevda;

Zamandan ve mekândan ayrı düşmüş

Şahsına münhasır;

Uyutulduğu ve unutulduğu zahir

Hele ki deminde özlemin

Bir de kıvancında rahmetin

Ölümüne dertli

Sevdikçe bulduğum da tek teselli

Yine yürek pazarında

Düşmüşken yolum umut tezgâhına…

 

Unutmalı demektense uyuttuğum

Onca hece

Hele ki debdebeli aşklardan çıkıp yola

Varmayı unuttuğum o kayıp mecra.

 

( Düşmüşken Yolum Umut Tezgahına... başlıklı yazı GÜLÜMM tarafından 31.10.2017 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.