küçük bir el aynasında rehin gülümsediğinde, şakaklarına ittiğin elmacık kemiklerin en son ne vakit güldün, bilmiyorum gün ne vakit dokudu güneşin ilmeklerini saçlarına da, omuzlarından döküldü o yaylım sarılar hatrımda değil
ürperiyorum sakallarımın ucundan kıvrılan rüzgarla hayli soğuk bir tınıyı kuşanmış sesi haliyle tanışıyoruz üşüdüğüm günlerden üzüldüğünde dudaklarının kenarına kıvırdığın o sunni tebessümle üzülüyorum mukaddes bir korku yürüyor ellerime kızıl bir sessizliktir bu kesik; tevellüdü züleyha
haris bir gazaptı zaman üzerimizden aktı gitti ağırlaşan bir sağanak gibi uyandın karabasan gibiydi ben bir bulutu vurdum ıslaklığı sana düştü üzgünüm apansız bir yıldırımı düğümledi gök o hilal kaşlarına aklına o vakit düştüm gömülen düşler, sıklaşan saflar gibi sığıştı mimiklerine acına bal dedim, ölümü güldü gülistan çok üzgünüm o kahkaha dondu ağzında aşk bitti bu düş de öldü gülüm, hüvelbaki
( Ölü Bir Düş başlıklı yazı Emre Yılmaz tarafından 27.02.2017 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. ) Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
