Söz gümüşse, sükût altın

Ve farkındayım geçen zamanın.

Yeri geldi konuştum,

 Dile geldi tüm duygularım.

Bazen sussa da dilim,

Neye yaradı ki,

Yine ben, yine bendim

Girdabında yalnızlığın.

Faturası bana yıkıldı,

Pervasızca sürüp giden

Tüm çırpınışların.

Tek suçlusu benmişim gibi,

Tüm yaşanmışlıkların,

Fütursuzca üstlendim

Bana kesilen tüm hesapları.

Bin kere, milyon kere,

Hep depreşti yaralarım,

Yaralı bir kuş gibi,

Her daim kırık kolum, kanadım.

Bitmek bilmez sözlerim,

Sesim çıkmasa da zaman zaman,

Her fırsatta gözlerimle anlatırım.

Bazen neşeli,

Bazen kederli;

Hüznün bile vardır

Elbet bir hikmeti.

Gün geçer,

Devran döner;

Böyle gelmiş bu düzen,

Hep böyle gider.

Birer ikişer çekildi

Kabuklarına tüm seyirciler.

Geride kalan ne varsa avucumda,

Üç beş kırık hatıra.

Ne zaman sıkışsa başım,

Kol kanat gerer Yaradan;

Gücüm, kuvvetim, bitmek bilmez şevkim,

Mecburum oynamaya,

Üstlendiğim rolü.

Ya, diğerleri…

Herkes başrolde

Kendi hikâyesinde,

Sonunu asla bilmese de.

 

 

( Gün Geçer Devran Döner... başlıklı yazı GÜLÜMM tarafından 16.08.2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.