Online Üye
Online Ziyaretçi
Ben Sana
Şiirler Yazarken Öleceğim
Ah Verda
Nasıl kurtulurum ıslanmaktan
Yürürken yağmur altında
Neyin var
diyorlar Verda
Anlatsam anlayabilecekler
sanki
Sanki kolundan
tutup getirebilecekler seni bana
Ah Verda söyleyemiyorum
Her şeyim
tamda
Bir senim
noksan diyemiyorum
Kurşun
yarasından ağır bu yara
Ne yapsam
silinmeyecek izin kaderimden
Biliyorum
ölüm bile dindirmeyecek bu sızıyı
Unutur
muyum seni Verda
Meczup
bir seyyah olup düşsem çöllere
O yalancı
gözlerin
Gölgem
gibi Verda
Nereye
gitsem peşimde
Geceleri dönerken
sensizlikten başım
İçmeden
de sarhoş olunur diyenleri hatırlarım
Ah Verda
Ben yokluğunda
her gün ölümü tattım
Sana dair
umutlar doğuruyorum
Sabah doğan
güneşle
Şiirler serpiştiriyorum
parmak uçlarıma
Kelimelerimden
tanırsın belki
Ah Verda
Şiirlerim
öksüz şimdi
Bir göç
başlar şehrimden şehrine
Yanıma şiirlerimi
alacağım sadece
Sadece şiirlerimi
Verda
Bu yolculuk
nerede son bulur bilmiyorum
Belki gözlerinin
kıyısında
Ya da bir
uçurum kenarında
Ah Verda
Ne önemi
var
Ben sana
şiirler yazarken öleceğim