Online Üye
Online Ziyaretçi
İntihar gibi bir şeydin...
Hayatında, hayatın olmak istedim..
Ölmek istedim.
Şimdi hiç kimse, sevmenin günah olduğunu söylemesin!
Gündüz geceye meydan okudu
Rakımı yüksek bu dağlarda,
Havanın soğukluğuna aldanma ha!
Gece de güne meydan okudu aslında.
Şuh düşünceler havada horlandı.
Yasak elma yendi ve koparıldı dalından.
Yunus gibi aşk avaresi, bir çareler çaresi mi olmalı insan!
Duraklarımın çığlığında öldüm hep.
Susuşlarımda öptü, kadınlar dudaklarımdan.
Şairlerin şiirleri olur mu bilmem ama
Benim seni kaybettiğim şehirlerim var.
Sen tek hecelik şiirdim...
Sevdiğimdin; ellere inat ellerimdeydin!
Her şeydin ulan.
Herkes inadına gizli öznemdin.
Varlığına muhtaç koca bir özlemdin!
Sen gözyaşımdın ya da bir gülücük.
Senden bana kalan,
Hepsini hiçe saydığım dudağımdaki tek öpücük.
Ben bir şair değilim ama
Sen şiirimin kafiyesi olabilirsin.
Gözlerimdeki derin boşluk ve şuan ki titreyişim sebebi,
Bundan önce olduğu gibi gene sensin.
Söyle bana;
Dünyalara sığmayan sevgimi, doldurup valizine gitmek kolay oldu mu?
Unutabildin mi beni, geçti mi kalbindeki yara?
Artık aklına bile gelmiyorum değil mi?
Ben mi?
Benim artık bir aklım yok.
Kalbim!
Sensizlik koca bir telaş
Y'anan gecelerimin her biri sana öz'lemli
Sensizde olsa seni yaşamak
Her şeyden görkemli!
Gel gör beni, sen yoksun ne haldeyim şimdi.
Y'arsızlığımdan utanıyorum gittiğin günden beri...
Sensizlikle başım belada
Ne olur kurtar ß'aşımı d'ardan...
Yalvarırım sarıl bana candan...
Taaa candan...
-Asker!
-Emredin Komutanım. Kusura bakmayın dalmışım görmedim.
-Napan?
-şiir yazıyorum komutanım.
-Şair olma asker.
-Neden komutanım?
-Çok varda ondan.
-Askerde çok var komutanım...
( bu şiir bu kadar, tarihi yaşadığım kadar kalsın)
-----Ardahan-Emrah Sağlam
.