..
..

Geceyi yorgan diye üstüme örten bir dünyada;
Ne kederden titrerim ne de yazılan kaderi kabul ederim.
 
Ah başım!
Beni sevgi ve sevgilinin en fazla unuttuğu yerdeyim.
Benimle baş başa kaldığım şuan sıyrıldım siyahından insanların.
Yıldızlardan nota yaptığım şarkıların ortasında, meze eyledim yazılanı.
Vur kadehi şimdi, kayan bir yıldıza!
İnanılan hala tek!
Olacak elbet…
 
 Gecenin köründe yakalandığım sıtmalar bir yana, balkondan kusmak istediğim terlemeler yağmur! Arınsın bu şehir…
 
Bağırmalı bağırılabildiği kadar.
Kötü olanlara meydan okumaktan, iyi olanın çiçeklerinde soldum.
Hep sevmiyor çıktı gözünü sevdiğim papatya falları.
Neresinden tutsam dikendi güller.
Seviştim bitti.
 
Aşk.
Ey aşk!
Sen sarsan beni, bir orman ben…
Kardeşçe bir türkü,
İnsanca bir ağıt…
 
Beni şavkından eksilmeyen her yerde saçlarından,
Ve seni en çok unuttuğum seferde, göğsümün ortasından topladılar.
 
Aşk:
Bana gelmeyeceğin kaderi kabul etmeyeceğim.
Bana gelmediğin her günün canı cehenneme…
Bana gelmediğin her anın Allah belasını versin!
 
Sen şimdi Deniz’lerin yolundan düşmüş ve dağların arasından içime sızan poyraz…
Yüklendiğim yüklü bir kadının göbeceği, o ağrıdıkça yeni bir umut doğacak.
Kadın ıkındıkça yeni bir kader yazacağım.
 
Ey aşk.
Gel.
Bekliyorum ve hep bekliyor olacağım.

( Aşk başlıklı yazı Emrah Saglam tarafından 10.08.2015 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.