Modern toplumlarda yaþayan modern bireyler, modern yaþamýn gereksinimlerini yakýndan takip ederler.  Bu modern gereksinimlerin baþýnda ise kuþkusuz teknolojik ürünler gelmektedir. Ne kadar süslü yalanlar bunlar. Neye göre modern, kime göre modern? Birisi çýkýp modernliðin, uygar olmanýn tanýmýný yapabilir mi Allah aþkýna? Daha düne kadar dünya savaþlarýnda birbirini yiyen insanlýk, soðuk savaþý ve daha da ötesinde hala süregelmekte olan bölgesel savaþlarý ne çabuk unuttu? Son model bir otomobiliniz varsa, güvenlikli bir sitede yaþýyorsanýz, internette sosyal paylaþým aðlarýnda havalý cümleler yazýyorsanýz, son çýkan cep telefonuna, son çýkan bilmem kaç iþlemci bilgisayara sahipseniz, lüks cafelerde ithal kahveler içebiliyorsanýz, kýyafetlerinizin tamamý marka ise, modernsiniz öyle mi? Ne büyük yalanlar bunlar ve bunlara kanacak kadar aptalsýnýz öyle mi?

Eli kalem tutup da bu tüketim çýlgýnlýðýna, bu tüketim yalanlarýna deðinmemek elde mi acaba diye soruyorum kendime sýk sýk. Günümüz dünyasý þunu fýsýldýyor zihnimize; satýn alabildiðin kadar modernsin, tüketebildiðin kadar insansýn, ancak sahip olduklarýn kadar varsýn. Ýþin korkunç tarafý ise bizim bu fýsýltýlarý ciddiye almamýz, ciddiye alýp bize söylenen yalanlara inanmamýz. Ýnsanlýk ve insan olmak bu kadar basit midir sizce? Bir içecek markasý bize mutluluðu verebilir mi gerçekten? O beðendiðimiz otomobilde mi gizlidir hayatýn anlamý? Asýl sorulmasý gereken soru ise bu kadar yalan ne için söylenmektedir ve bu kadar ürün kimlerin üzerine basýlarak üretilmektedir? Kuþkusuz biz insanlar haddimizi aþtýk. Kiþisel zevklerimiz için dünyayý katletmek bize yetmedi ve birbirimizi katlettik tarih boyunca. Hala yapmakta olduðumuz þey deðil mi zaten bu? O beðenerek aldýðýnýz son model cep telefonu için kaç kiþi öldürüldü biliyor musunuz? O otomobiliniz yürümesi için kaç kiþi evsiz kaldý, kaç çeþit canlý öldü farkýnda mýsýnýz? Burun kývýrdýðýnýz yemekler için birbirlerini öldüren insanlar yaþýyor bu gezegende. Hiç gerçeklerle yüzleþmeyi düþündünüz mü bir kez olsun. Sana sesleniyorum modern insan; gerçeklerle bir kez olsun yüz yüze gelmeyi denedin mi?

Modernlik, uygarlýk ve geliþmiþlik etiketiyle önümüze sunulan, geleneklerimizi, ahlak yapýmýzý, inançlarýmýzý ve geçmiþimizi ayaklar altýna alan o süslü yaþam tarzlarýndan bahsediyorum. Düþük belli kot pantolonlar, Fast Food’lar, timsah derisi ayakkabýlar, makyajlý suratlar, jölelenmiþ saçlar, mutluluk vadeden içecekler, hayatýn anlamýný sunan taþýtlar, aþký ve sevgiyi sapýkça bir seks duygusuyla önümüze sunan parfümler, hiç kullanmasak da saymakla bitiremeyeceðimiz özelliklere sahip cep telefonlarý, gereksiz kozmetik ürünleri, hayatý kolaylaþtýrdýðý iddia edilen birçok ývýr zývýr. Bunlarýn hangisi bizi modernleþtiriyor söyler misiniz? Hangisine gerçekten ihtiyacýmýz var? Kendimizi yalnýz hissetmemek için, dýþlanmýþ hissetmemek için, deðersiz hissetmemek için almýyor muyuz tüm bunlarý ve bu bir tür delilik deðil de nedir?

Aþk kuyumcularda, parfümerilerde, mega alýþveriþ merkezlerinde satýþa sunulacak kadar deðersiz, naylon çoraplý kadýnlarýn çýplak bacaklarýnda, adaleli erkek mankenlerin çýplak vücutlarýnda sunulacak kadar ahlaksýz bir þey midir? Sevgiler ve sevgililer bir güne sýðdýrýlabilir mi? Ýnsanýn yeryüzü macerasý son yüzyýldan mý ibarettir. Bu büyük bir yanýlgý, bu büyük bir yalan, bu büyük bir yýkým hepsi o kadar. Zaman gösterecek ve yeryüzü bunun hesabýný soracak insana. Zaten sormuyor mu fýrtýnalarla, sellerle ve diðer afetlerle. Tüm bu teknolojik geliþmelere raðmen yalnýzlaþtýkça yalnýzlaþmýyor mu insan? Daha vahþi, daha saygýsýz, daha ilkel, daha ahlaksýz, daha akýlsýz, daha tembel varlýklara dönüþmüyor mu insanoðlu?

Büyük bir yanýlgýnýn içinde, kaosa ve yýkýma doðru ilerliyoruz tüm insanlýk. Yalnýzca tüketen, zamanla daha da ilkelleþen varlýklar haline dönmemizin ana nedeni kuþkusuz tüketimi baz alan yaþam tarzlarýmýz. Üretmek, deðer katmak son derece sýkýcý ve son derece ilkel görünüyor bizlere. Neye göre ilkel, neye göre modern? Bunun kararýný büyük þirketler veriyor günümüzde. Yaþadýðýmýz son yüzyýlý insanlýk tamamý için baz alamayýz. Yeni milenyuma girmiþ olmamýz bizleri geliþmiþ kýlmaz. Zaman hiç durmadan ilerliyor. Doksanlý yýllarda televizyon kanallarý vazgeçilmez tek sosyal paylaþým aracý olarak görülürken internet çýkýverdi ortaya. Zaman bunun gibi birçok geliþmelere gebe. Ama kendisine muhtaç olduðumuz gezegenin eðer böyle tüketmeye devam edersek fazla vakti yok. Ne yýldýzlara ulaþacaðýz ve yýldýzlar bize gelecekler. Aç gözlülüðümüz sonumuz olacak ve hiçbir zaman modern ve uygar olamayacaðýz eðer modernimiz buysa.