Çürük çekilesi mümkün olmayan bir düþ idi g/ördüðüm hayal tekkesinde saklý nice düþten farklý içine düþülesi sözcük deryasýnda saklý matemim ve kalp gözüm.

Göðün müridi kuþlar sözcüklerse yaslý.

Yerkürenin ümidi iken doða, her canlý dualarla sarýlý.

Hýrpani bir özlem güttüðüm kendime.

Harala gürele yaþadýðým varsýn olsun yok sayýlsýn sözcüklerim nasýl ki her biri þiir hükmünde meclisten geçmeyen sayýsýz kararname.

Hem, namý da yürümüþtü dünyanýn kimine göre yalan kimine göre darmaduman sahte bir ikametgâh.

Ahlarla sarýlý ruhum aczi yetim.

Renkler saklý ezik iken üstüne basýlasý ruhun sandukasý ve sözcükler esmekte rüzgâr hýzýnda saklý tutulasý sýrlarýn, matemin duyulmaya namzet yankýsý ve içimde þiirler þarký söylüyor uzamýnda göðün ruhumda yabancýsý olduðum yalanlar can çekiþiyor duyulmazdan öte duyurmaksa iç sesimi bedeller ödüyorum yorgun kaleminin izinde bir mahlas diliyorum kâinattan kul köle olmadan insan ýrkýna ve ben adýmla deðil adlarýmla yaþýyorum…

Ýsmimle müsemma dikenli bir dal.

Yetimsizim.

Diðer adýsda saklý iken Samanyolu.

Basiretsiz kuþlar göç ederken.

Andýkça rahmeti, mazimi ardýç kuþlarýna öykünüyorum ve yazdýðým belki de yüzlerce öyküde saklý acýmla dem tutup bu sefer þiirlere asýlýyorum.

Kasýntý kâfir gülüþler acýmakla kaçmak arasýnda bir yerde ve açýk ara farkla öndeyim adýmla müsemma olmayan hüznüme kefil olduðum kadar kalemime ve diri olmanýn dingin olmanýn bir olmanýn hayali ile d/okunuyorum en uzaða tuzak addedilen ne varsa kusurum varsýn olsun içine düþtüðüm bu aþka: endamýna çarpýldýðým s/onsuzluðun hizasýnda solumdaki aðrýyla çalkalýyorum düþlerimi ve berrak bir gülüm/seme eþlik ediyor ismime hali hazýrda bulamadýðým mahlasýn söküklerini dikiyorum yazdýklarýmla hemhal bir orta yol bulamadýðým kadar cihanda sürgün edildiðim coðrafyalarda…

Sürüklendiðim kadar sür-git.

Sürmenaj olmuþ þiirlerden uzak.

Sürmanþet duygularýn sarmalýnda net bir yürek belliyorum içimdeki sözlüðü bazen yýrttýðým kadar boþ kâðýdý ve iþte beslendiðim kadar acýyla açamadýðým kara kutunun þifresini arýyorum þifa niyetine yazdýðýmla müsemma ömrü ziyan etmenin ertesi yeniden ömür diliyorum ölümsüzlüðü parmak b/asmanýn adý iken kalemin sesi.

‘’Þimdi 128 harfli bir þiir var karnýmda,
Satýrlar artýk bomboþ.
Karnýmda hissiz bir þiir var,
Ýçimde durmadan bölünen þiirler,
Birlikte yok olacaðýmýz þiirler,
Birlikte unutulacaðýmýz þiirler,
Hiç borcu olmamýþ þiirler
Ve bu yüzden çok acýyan þiirler.’’(Alýntý)

Zýtlaþtýðýmsýn zýt kutuplar da olmanýn ötesinde ve senin yokluðunda, zil takýp oynadýðýnda sözcükler her ip atladýðýmda belime dolanan ýrký olmayan gülüþler.

Zemheride yaþ alan bir þiir misal.

Kabrime yakýn sana t/uzak.

Örtüþtüðüm hayaller ve peygamber sabrýnda dikiþ tutturamadýðým bir hayat adeta ölümüne sevmekle iþtigal kalem her dem darbe aldýðýnda alabildiðine isyankâr yürüdüðüm kadar yolumda yünden ördüðüm bir örüntü iken mezar taþým üzerinde yer bulamadýðým cihan ve ruhumla arama nifak sokan gölgeler.

Ýstiflediðim kadar duygularý kat çýktýðým þiirler.

Çýka çýka yorulduðum çýtasý da yükselirken bu amansýz ve imkânsýz aþkýn.

Emre amade imgeler iç cebimde þiir olmaya namzet…

Emir eri iken kalemin nice sözcük bir yaþ gibi inen gözümden yaslandýðým omzun artýk çökkün sense sefasýný sürdüðün kadar bendeki hüznün…

Bir ben olsaydý keþke içimde lakin bensiz türeyen benler misali serpili yüzüme.

Bir kýyam olsaydý keþke yaþamak gel gör ki kýyam bildim ben hayatý her kýyýldýðýnda içim kýyama durduðum þiirler.

Öznesi gizli iken öncemin.

Özverisi dolu dolu imgelerin.

Her reþit acý eþit olmadýðý kadar…

Yüreðinse, azizim bir b/ölü aþk iken tekil varlýðým tekleyen kalbim tekelindeyim iþte þiirin ve aþkýn.