Neden hep sorgulamalar geceleri baþlar ya yastýk ucunda yada uykuya rýhtým kala. Hiç uðruna heder edilen bir ve birden çok beden, korku endiþe vede diðerleri, pekiya solunan nefes ciðerlere iþlemeden çürütülüyorsa ya solan bahar yeþil gül narinliðiyle suyun tek damlasýna muhtaçsa kalp yangýnlarý yetmiyor el bebek büyütülmedim elbet, beþik yerine betonla tanýþmak çikolata yerine çamurdan arabalara bakýp heves goncasýna esir düþtüðüm günler ahh kaybolup gitseniz. Altý yaþýnda pamuk tarlasýnýn kokusunu ödül olarak verdiler salçalý kuru köy ekmeðini tatmayý da ekleyebiliriz. Neden sorgulamalar gecelerin tik tak týkýrtý saatiyle bütünleþip hükümsüz kýlar. Yorgunluk basit hayatýn lüzumsuz gerekliliði midir? sorgulamalar bitmiyorsa evin kilidini paspas altýna býrakýp uzaklaþmayý mý? denemeli. Yeni yüzyilda baharý müjdeci bilirdim, çiçekler açmýyor yahut açýyorsa gördüklerim niçin solgun? ters düz demeden düþen yapraklar Halfeti'nin sýcak kýrmýzý topraklarýnda kayboluyor ise doðan kumru yavrularýnýn anne sesi duymadan ölümüne þahitlik etmek... vurdun duymaz bencil insan bakýþlarý içinde dönen sabahlarýn yarýnlarýna selamlar sunuyor olsa gerek.