MEHMET NACARI
UNUTMADIK
Ahmet AYAZ
Gaziantep Güneş
Gazetesi 16 Mart 2021
………………………………………….
Mehmet Nacar’ı
unutmadık ve unutmayacağız.İki yıldır 14 Mart günü, Kumru Dergisinde veya GRT TV de, Mehmet Nacar’ı Anma programı
düzenlemeyi düşündüm. Fakat Korona 19 engel oldu. Kendisi ile biri birimize karşı davranış bozukluklarımız oldu. Milli Şairimiz
Mehmet Akif Ersoy ile Tevfik Fikret arasında da oldu. Sanat ortamında olur böyle şeyler. Fakat dostluğu
bozmaz diye düşünüyorum.
Ebediyete göç
edince, Av. Abdulhadi Bay, Tamer Abuşoğlu, gibi eli kalem tutan, sevdiklerimizden belki
bizi de unutmayanlar olur. Basın
mensupları arasında, vefalı dostlarımızın sayıları azda değil, diye
düşünüyorum.
Prof. Dr. İsa
Kayacan, Rasim Köroğlu, Mustafa Ceylan, Hasan Ulusoy, Osman Öcal, Nedim Uçar
gibi isimler ile edebiyat dünyasında,
Antalya, Sivas, Nevşehir, Kırşehir, Kozaklı, Adana, Ceyhan, Kayseri, Erzincan, Osmaniye.
Kilis gibi bir çok şehirlerde sıkça
buluşup görüşmüştük. Bu arkadaşlarımızdan birisi de Rahmetli Mehmet Nacar idi. Bunların
hepsine Allahtan rahmet diliyorum. Mehmet Nacar ile ilgili anılarımı yazmaya nereden
ve nasıl başlayacağımı bilemiyorum.
1997-2001
Yılları arasında, Ankara Üniversitesine bağlı olan ve Dr. Mehmet Hengirmen’in kurmuş olduğu TÖMER’in yayın organı olan ALLEBEN Dergisinin yazı kurulunda bulunduğum
zamanlarda. Gaziantep Şahinbey’e bağlı
Kolejtepe Mahallesinde bulunan İl Sosyal
Hizmetler Müdürlüğü Lojmanında ikamet ediyordum. Arkadaşlarımdan Mehmet Demir
Atmalı “Ahmet Bey evinizin yakınında Radyo Televizyon tamiri yapan ve emekli öğretmen Mehmet Nacar var. O da şiir
yazıyor” dedi. Ama, ben bunu hiç bir
zaman nazarı dikkate almadım. 2001
yılında Haber Gazetesinde köşe yazıları yazdığım sıralarda, gazeteye geldim ki,
gazetenin ofisinde efendi vari birisi oturuyor. Selam verip kim olduğunu
sorduğumda, adının Mehmet Nacar olduğunu söyledi. Şair misiniz dediğimde
yazıyorum dedi. Üzerinizde şiir var mı? Dedim. Cebinden “İNCİ” isimli bir
şiirini çıkarıp bana takdim etti. Şiiri okudum ve beğendim. Şiiri alıp Alleben
Dergisinin yazı kuruluna götürüp sundum. Kabul gördü. Şiir Alleben Dergisinde
yayımlandıktan bir müddet sonra ev telefonu ile beni aradı. Buyurun Hocam
dediğimde, “Ofisime gelir de bir kahvemi içerseniz memnun olurum, beni mutlu edersiniz. Senin
gibi bir değerli dostu kaybetmek istemiyorum” dedi. Ofisine gidip kahvesini içmem ile dostluğumuz başladı ve bu şekilde devam etti. Ne yazık ki, 4,5 yıl
yayın hayatını aylık olarak, aralıksız sürdüren ve Türkiye’nin her tarafındaki
okuyucularına ücretsiz olarak dağıtımı
yapılan, Alleben Dergisi, Mehmet Nacar’ın inci isimli şiirinin yayımlanması
ile, yayım hayatı sona erdi.
Bir gün değerli
arkadaşlarımdan Nesrin Özyaycı beni ofisine davet etti. O zamanlar bilgisayar
sadece internek kafelerde vardı. Mehmet Nacar’ında hemen hemen bütün günleri internet kafelerde geçerdi. Nesrin
Hanımın eşi Lütfü Ödemiş Bey, bana
sordu. Antoloji Com. da şiiriniz var mı? Diye. Ben de yoktur diye cevap verdim. “Burada bir
Feride’m şiiriniz var dedi. Şiiri okudu ki, şiir benim şiirim. Lütfü Bey bu
şiir buraya nasıl girer dediğimde, senin bir sevenin atmış olmalı dedi. Ben o şiirimi Mehmet Nacar’ın attığını tahmin
ettim. Mehmet Nacar’ın ofisine
geldiğimde Mehmet Nacar’dan sordum. Mehmet
Bey, Feride’m şiirimi antoloji com’a siz
mi attınız diye sorduğumda, Ahmet Bey ben attım da, attığım şiiriniz sadece
Feride’m şiiri değil. Ben tahminen yedi, sekiz şiirinizi antoloji com’a attım
dedi.
Mehmet Nacar
ile 2001 yılının başından 14 Mart 2019
tarihine kadar yukarıda bahse konu
şehirlerde defalarca ve sayısız birlik ve beraberliğimiz oldu. Kısaltılmış
adı GASED olan Gaziantep’te Kültür Sanat ve Edebiyat Derneğini, Vali Yardımcısı
Gökhan Veli Kişioğlu Başkanlığında beraber kurduk. Şimdi dernek hala yaşamını başkan Kemal Polat tarafından sürdürülüyor.
Av. Abdulhadi Bay’ın yayımladığı Kumru Dergisi ekibi olarak Rahmetli Ertuğrul
Karakoç’u ve Bahaettin Karakoç’u evinde ziyaret edip, roportaj yaptık. Yaptığımız roportajları
Abdulhadi Bay kayda aldırdı. Burada ben bütün ölmüşlerimize rahmet dilerken,
Mehmet Nacarı da kendisi için yazdığım küçük bir şiirim ile, selamlıyorum. “Ey
Şair, Seninle yazıştık, seninle bozuştuk. Öfkenin azizliğinde. Ey Şair, Senenle
kavga da güzelmiş. Keşke yaşasaydın” diyorum. Ama, yaşamına gırlak kanserine yenik düşerek son
verdi. Onun ilk şiir kitabının kapak yazısı da benim kalemimden çıkmıştı. Gaziantep’te
Av. Abdulhadi Bayın yayımlamış olduğu KUMRU Dergisinin yayın kurulunda
beraberdik. Zekeriye Efiloğlu, Mustafa
Selçuk Uğur, Ahmet Özkök, Ümitcan İlhan, Ali Sezer, Gülhun Güvenç Ertilav. Neşe
Cömert, Alaattin Ceylan, İsmail Mercan, İsmail Çelik, Abdullah Albayram, Mehmet
Demir Atmalı, Rahmetli Zeki Gül ve
Yılgör Atçı gibi isimlerle uzun süre beraberliğimiz oldu. Kilisin Yavuzlu (Tilhabeş) köyünde 1946
tarihinde doğan Mehmet Nacar’ın naşını, aynı köyde edebiyat dostları ve
ailesinin katıldığı cenaze töreni ile 14 Mart 2019 tarihinde toprağa verdik. Tam
73 yaşında idi. Mekanı Cennet olsun.
SOLDA AHMET AYAZ, SAĞDA İSMAİL ÇELİK MEHMET NACARI ODNKOLOJİ HASTANESİNDE
ZEYARET SIRASINDA BİR GÖRÜNTÜ.