Öyle bakma bana henüz delirmedim.
Aklýmla kalbimin çeliþkili ifadelerini dinliyorum.
Çapraz sorguya tutuyorum ne saatler uyuyor ne mekânlar. Delirecekmiþ gibi oluyorum, ama delirmiyorum...
Þu sýralar aynalarla pek iyi deðil aram, göz altlarýma yumruk yemiþ gibiyim hayattan.
Dedim ya utanýyorum, öyle bakma bana titriyor dizlerim.
Erimiþ vücudumu koyacak yer bulamýyorum.
Omuzlarýmý dik tutamýyor, ölü bir beden gibi yere býrakmak istiyorum.
Henüz delirmedim, ramak kaldý sadece.
Dünyaya kafa tutamýyorum eskisi gibi, 
Ýçimden  de gelmiyor. 
Kaybettim epey oldu içimi, sesleniyorum duymuyor. 
Ne oldu bana sorusunun cevabýný arýyorum olmuyor.
Aklým almýyor, aklýma sýðmýyor. 
Sanýrým ayrýlýyorum, bu farklý dili kullandýðimýz dünyadan. 
Sýðamýyorum....
Nereye gidiyorsun deme, gitme deme olur mu ? 
Gitme dersen kalýrým çünkü ve kalmak, yani geç kalmak istemiyorum.
Baþýný kaldýr ve gökyüzüne bak.;
Ýþte seni orada bekleyeceðim.
Acele etme emi ? 
Benim yerimede sev hayatý benim yerime de gül,  benim yerime sarýl annene. 

Benim yerime ... 
Yaþa, benim yerime...