Kız kulesini karşıma alıp seni düşlemiştik o akşam..
Çayımı elime almış ve sigaramı çoktan yakmıştım bile..
Yağmurlu bir istanbul akşamıydı.. Hava soğuktu..
O sıcacık gülüşünü düşledik önce ısınabilmek için..
Sonra gamzelerin canlandı gözümde..
Yüzünü astığın zaman görmek için;
Hanimiş gamzeleri benim yarimin diyerek güldürürdüm seni..
Sen gülerdin, ben bulutların üstüne çıkardım mutluluktan..
Sonra gözlerin düştü aklıma..
Gözlerim doldu..
Dalar giderdim ne zaman baksam onlara..
Bakma öyle der kaçırırdın benden gözlerini..
Utanırdın.. Kızarırdın..
Dizlerine yatırırdın beni sonra..
Gül yüzüne bakardım doya doya..
Seni ne kadar çok sevdiğimi anlatırdım..
Bir buse kondururdun yanağıma..
Dünyalar benim olurdu..
Dizlerinden kaldırıp kafamı;
Sarılırdım sımsıkı..
Kokunu çekerdim içime..
Bebek kokulum derdim de sana;
Bir türlü inandıramazdım seni buna..
Bebek gibi kokardın.. Tertemiz.. Lekesiz..
Ellerin..
Tertemiz ellerin dokundu sonra hayallerime..
Saçlarımın arasında gezdirirdin parmaklarını..
Yanaklarımı okşardın..
Tuttuğumda kalbim yerinden çıkacakmış gibi çarpardı..
Heyecandan avuçlarımın içi terlerdi..
Oysa hep soğuk olurdu benim ellerim..
Ellerimi alırdın aralarına; ısıtmaya çalışırdın..
Isıtırdın da..
Hayalin bile ısıttı baksana o gün ki gibi..
Kız kulesi seni bir defa gördü belki ama;
Hergün seni yaşıyor sevdiğim..
Benim gibi..
09.06.2015
___dELİFırtına___
