Metaneti dillendiren bir soykýrým yoksa ötenazi yapýlasý acýlarýn kýran kýrana mücadelesi mi yufka yüreðin saðlam duruþundaki eklemlerimin de sýzladýðý bir ön koþul belki de, mihenk taþý olmuþluðun hacminde bir yangýn ki akla zarar; hitabesi acýlarýn yine vakur sezilerimde yandan çarklý bir özdeyiþin kýsa mesafe özlemleri.

Sonlarýn baþ yaptýðý belki baþýný unuttuðum hikayenin isimsiz kahramaný iken yazdýðým her þiir, evet, ben de kendi halinde bir mevtayým buz tutmuþ yüreklere yaðarken mevsimin ilk karý, beyhude bir özdeyiþim haným hanýmcýk hayallerimde nefrete yok yerim ömürlük hikayemde.

Sevgiden medet bulduðun ikramý boca ettiðim þekerlik yine ihbar ettiðim tuz bastýðým yaralarým ve sitemkâr þarkýlardan ben de alýrken aðzýmýn payýný.

Günlük güneþlikti gün geçen Pazar ve devirdik koca yýlý, dayandýk kapýsýna son haftanýn da izi silinmeyecek belli ki ömür boyu.

Hegemonyasý asude gölgemin, laf-ý güzaf, her cümlemin perde arkasý.

Ýbretle seyretmekteyim âlemi; âlem ki ne âlem hani.

Senlik benlik deyiþler almýþ baþýný gidiyor yine güzergâhýmda bir arpa boyu ilerlemediðim kadar izahý yok bunca yorgun güftenin, adýmla müsemma bir þiir daha mý yazmalýyým çaðýrmadan ismimi kaderin yorgun elleri?

Gözlerimde ne nem ne yas.

Gönlümde orta yaþlý bir mizaç belki gençliðin izahý ancak çocuklukta saklý ya da görücüye çýkan cahil cümlelerim: ne minnet ederim aleme ne de þikayet dilimde.

Zamanla yerdik yerildik aþkla da epridik. Hicazý mý ömürlük kaygýlarýn yine kol kanat gerdiði rahmetin bir delici imge aslýna biat ya da yan gelmiþ yatmýþlýðý sersem hecelerin bir baþýna da ne para ederler ne pul arka arkaya dizilmedikçe ve serpmedikçe yüreðimin küllerini, bam teline bassalar ne olacak ki ya da biteviye örselensem kim hesap soracak zalimden olmasa da olur hani sevgisi âlemin ben ki cüret edip sevmeye bunca insaný üstelik yansýz seyrüseferinde yüreðimin kimliðimi ihbar ettiðim kadar yalnýzlýk abidesiyim þehrin.

Ýlahý Gücün seyrinde, kozlarýný oynasýn bakalým zalim ile iblis ve saf tutsun elinden geldiðince, masumiyet yaftalanýrken de þerh tutsun zulüm elbet basireti baðlanacak bir gün gelip geçen acýlarýn da tozunu dumana katacak iyiliðin ve umudun iyimser gücü.

Sonlanan bir mersiye daha.

Zaman aþýmýna uðramayan acýlarým da el vermiþken hayal gücümde yenik düþtüðüm ihbarýdýr geceyi sonlandýrýp güne asýldýðým beylik bir söylemle ýþýða tutunduðum ve aþka tutulduðum.

Nifak sokan bir gölgeyi buyur etmeden gönül bahçeme elbet uydurukçu imgeler satýr baþý yapacak koynuna girmeden yýldýzlar ay’ýn masumiyetinde ýþýyan bir zümre adeta iç içe geçen kuytularýn hoyrat kimliðinde, afaki bir iz düþümü kýyasýya solan gülün de güncesi gün ýþýðýna hasret, kavrulurken Aralýk’ýn soðuðunda bir bir inci taneleri masum ve narin güncenin þerh düþtüðü her kelimede.

Þimdi satýr baþý yapmak adýna terk ediyorum zemini ve þehri.

Çok da umurundaydý hani þehrin ve sakinlerinin?

Biteviye palazlanmýþ gönlün arka bahçesine ekmiþken yarýna dair bir hutbeyi de dillendirirken gönül gözünde, açýk iþte penceresi ruhumun hele ki o kesif sessizliðine aldýrmadan elimde donan umutlara kötüyü ve acýyý kondurmadan, yok yakýnken uðurlamalý acýyý, uðursuzu ve eski yýlý.

Donmadan kaný umutlarýn.

Asýlý kaldýðýmýz kadar askýntýyýz iþte yarýnlara.

Þehir ve þiir ölmeden, ölen bir senenin acýsý deðil mutluluðu düþtü yüreðime ve tüm insanlýða umut ve güzellik sunsun diye, Rabbimin izniyle gelsin yeni yýl.

Adý yeni.

Ýçi engin.

Gözlerinin feri ýþýl ýþýl.

Ýnsanlýk için ve umudun ve çocuklarýn ve masumiyetin yeni neferi, 2019’a merhaba…